१८९

मिळवोनी पांच सात गडी मेळी । डाव खेळती चेंडुफळी ॥१॥

खेळ चेंडुंचाझेला रे झेला बाळा । विचारुन खेळ खेळां न पडुं प्रवाही काळा ॥२॥

यंदु यरडु मारु नाकु मिळालेती गडी । जनार्दनीं शाण अनुपम्य धरा गोडी ॥३॥

१९०

सहज तो चेंडु समान फळी । झेलुं जाणेतो खेळियां बळी ॥१॥

झेला रे भाइनों झेलारे सदगुरुवचनें झेला रे ॥धृ ॥

अवघे गडी समान रहा । येतां यावा सावध पहा ॥२॥

सुटे सुटाए तंव सरिसाचि पावे । लक्ष जाणें तो माघारा नव्हें ॥३॥

गडियांने गडियची न धरावी आस । आपुलिया बळें घालावी कास ॥४॥

अभिमाना चढे तो बाहेरी पडे । हतींचे जाय मग उगलाचि रडे ॥५॥

एका जनार्दनी येकची बोली । भावार्थी तो सदगुरुवचनें झेली ॥६॥