श्रीसंतएकनाथ गाथा - भाग पहिला

श्रीसंतएकनाथ महाराजांची गाथा म्हणजे श्रीकृष्णाच्या अवताराचे मनोवेधक वर्णन.


पंढरी माहात्म्य - अभंग ४११ ते ४२०

४११

धन्य धन्य पंधरपुर । वाहे भीवरा समोर ॥१॥

म्हणोनि नेमें वारकरी । करती वारी अहर्निशीं ॥२॥

पुडलीकां दंडवत । पाहाती दैवत श्रीविठ्ठल ॥३॥

काला करती गोपाळापुरी । मिळोनि हरी सवंगडे ॥४॥

तया हरिदासाचे रजःकण शरण एका जनार्दन ॥५॥

४१२

तयाचे संगती अपार । विश्रांती घर पंढरी ॥१॥

म्हणोनि वारकारी भावें । जाती हावें पंढरीसी ॥२॥

योगयाईं जो न संपडे । तो पुंडलिका पुढें उभा असे ॥३॥

शोभे चंद्रभागा उत्तम । धन्य जन्म जाती तेथें ॥४॥

घेऊनि आवडी माळ बुका । वाहती फुका विठ्ठला ॥५॥

एका जनार्दनीं भावें । हेंचि मागणें मज द्यावें ॥६॥

४१३

वारकरी पंढरीचा । धन्य धन्य जन्म त्याचा ॥१॥

जाय नेमें पढंरीसी । चुको नेदी तो वारीसी ॥२॥

आषाढी कार्तिकी । सदां नाम गाय मुर्खीं ॥३॥

एका जनार्दनीं करी वारी । धन्य तोचि बा संसारीं ॥४॥

४१४

भाळे भोळे नरनारी । येती प्रती संसत्वरीं पंढरीये ॥१॥

करती स्नान वंदिती चरणां । क्षेत्र प्रदक्षिणा करिताती ॥२॥

आळविणे मृदंग मोहरी । गरुड टके शोभती करीं ॥३॥

करती आनंदे नामघोष । नाहीं आंस पायांवीण ॥४॥

एका जनार्दनीं कौतुकें । नाचतु सुखें भक्तराणा ॥५॥

४१५

घडती पुण्याचियां रासी । जे पंढरीसी जाती नेमे ॥१॥

घडतां चंद्रभागे स्नान । आणि दरुशन पुडंलीक ॥२॥

पाहता विटेवरी जगदीश । पुराणपुरुष व्यापक ॥३॥

वारकारी गाती सदा । प्रेमें गोविंदा आळविती ॥४॥

तया स्थळीं मज ठेवा । आठवा जनीं जनार्दन ॥५॥

४१६

पंढरीस ज्याचा नेम । तो न करी अन्य कर्म ॥१॥

सांडुनिया विठ्ठल राजा । आणिक देव नाहीं दुजा ॥२॥

सांडुनिया चंद्रभागा । कोणा जाय आणीके गंगा ॥३॥

सांडुनिया पुंडलीका । कोण आहें आणीक सखा ॥४॥

साडोनिया वेणुनाद । कोन आहे थोर पद ॥५॥

एका जनार्दनीं भाव । अवघा विठ्ठलाचि देव ॥६॥

४१७

गोपाळपुरीं काला गोपाळ करिती । तेथील लाभा देव लाळ घोटिती ॥१॥

ऐसा आनंड गे माय तया पंढरपुरी । धन्य भक्त देवंचे वारकरी ॥२॥

आषाढी कार्तिकी नित्य नेमें जाण । जाउनी भीवरे करिताती स्नान ॥३॥

घेतां दरुशन पुंडलिकाचे भेटी । एका जनार्दनी पुण्य न समाये सृष्टी ॥४॥

४१८

देव संत दोन्हीं एकचि मेळ । गदारोळ कीर्तनी ॥१॥

ती हे त्रिवेण पंढरी । आहे भीवरेचे तीरीं ॥२॥

येती वारकारी ।आनंदे नाचती गजरीं ॥३॥

म्हणे जनार्दनाचा एका । पुंडलिकें दाखविला निका ॥४॥

४१९

देव वसे पंढरीसी । येती सनकादिक ऋषी । वंदोनी पुडंलिकासी । चरण वंदिती विठ्ठलाचे ॥१॥

करीती कीर्तन गजर । नाना आद्यें परिकर । नाचती निर्धार । भाळे भोळे आवडीं ॥२॥

दिंडी जागरण एकादशीं । क्षीरपती द्वादशी करिताती आवडीसी । भक्त मिळोनी सकळ ॥३॥

मिळतां क्षीरापती शेष । तेणें सुख सुरवरास । एका जनार्दनीं दास । वैष्णवांचा निर्धारें ॥४॥

४२०

मिळाले भक्त अपार । होतो जयजयाकार भीमातीरीं ॥१॥

वैष्णवांचे मेळ मृदंग वाजती दिंड्या पताका शोभती ॥२॥

एका जनार्दनी कीर्तनीं । नाचतसे शारंगपाणी ॥३॥