श्रीसंतएकनाथ गाथा - भाग पहिला

श्रीसंतएकनाथ महाराजांची गाथा म्हणजे श्रीकृष्णाच्या अवताराचे मनोवेधक वर्णन.


विठ्ठलनाममहिमा - अभंग ७०१ ते ७१०

७०१

विठ्ठल विठ्ठल वदतां वाचे । स्वरुप त्यांचे ठसांवे ॥१॥

हा तो अनुभवा अनुभव । निरसे भेव काळांचे ॥२॥

रुप देखतां आनंद । जन्म कंद तुटे तेणें ॥३॥

एका जनार्दनीं मन । जडोन ठेलें चरणीं ॥४॥

७०२

ऐका ऐका वचन माझें । तुम्हीं वदा विठ्ठलवाचें ॥१॥

नामापरतें साधन नाहीं । वेदशास्त्रें देती ग्वाहीं॥२॥

चार वेद सहा शास्त्र । अवघ नामाचा पसर ॥३॥

अठरा पुराणांचे पोटी । नामेंविण नाहीं गोष्टी ॥४॥

नामें तारिलें पातकी । मुक्त झालें इहलोंकी ॥५॥

अजामेळ तारिला । वाल्हा कोळी ऋषी केला ॥६॥

गणिका नेली निजपदा । रमनाम वादे एकदां ॥७॥

ऐसीं नामजी ती थोरी । पुतना तारिली निर्धरीं ॥८॥

आवडीनें नाम गाय । एका जनार्दनीं वंदी पाय ॥९॥

७०३

अवघे दैवतां नका पाहुं । आदरें आवडी विठ्ठल गाउं ॥१॥

अवघे पोटाचे भिकारी । हिंडीविती दारोदारीं ॥२॥

अवघे तें वायं जाय । काय धरुनि त्याचें पाय ॥३॥

अपल्या पोटा जें रडतें । आणिकातें काय देतें ॥४॥

मागुन खाती जना । काय पुरविती वासना ॥५॥

ऐसियासी देव म्हणणें । सदा आम्हां लाजिरवाणें ॥६॥

आम्हीं आणिकां शरण जातां । लाज लागेल सर्वथा ॥७॥

ऐसें नका येऊ देऊं मना । शरण एका जनार्दनीं ॥८॥

७०४

आठवी गोविंद वेळोवेळी वाचें । तेणें या देहांचे सार्थक होय ॥१॥

विठ्ठल विठ्ठल मनीं निरंतर साचा । काय मने वाचा छंद त्यांचा ॥२॥

त्याविण आणिक दैवत पै नाहीं । आणिक प्रवाहि गुंतुं नको ॥३॥

सर्व सुखाचा विठ्ठल सांगाती । एक जनार्दनीं भ्रांती काढी काढी ॥४॥

७०५

काढी काढी भ्राती देहाची सर्वथा । प्रपंचाची चिंता नको तुज ॥१॥

सर्वभावें शरण विठठलासी जाई । ठायीचाचि ठायीं निवारिल ॥२॥

देह गेह माझें म्हणणें हें दुजें । सर्व विठ्ठलाराजे समपीं तुं ॥३॥

एका जनार्दनी करी आठवण । चिंती तुं पावन परब्रह्मा ॥४॥

७०६

जप तप मंत्र न लगे साधन । वाचे नाराय्ण इतुका जप ॥१॥

तुटेल बंधन खुंटेल पतन । जप जनार्दन एकविध ॥२॥

एका जनार्दनें नको आणीक बोल । वाचेसी विठ्ठल जपे आधीं ॥३॥

७०७

दृढभाव हृदयीं धरा । वाचे स्मरा विठ्ठ्ल ॥१॥

मग तुम्हां काय उणें । होय पेणें वैकुंठ ॥२॥

धरा सत्यसमागम आवडीं । कीर्तनपरवडीं नाचावें ॥३॥

एका जनार्दनीं श्रोतें । एकात्मतें पावाल ॥४॥

७०८

बहुतांची मतांतरें तीं टाकुनीं । विठ्ठलचरणीं बुडी दें कां ॥१॥

नव्हें तुज बाधा काळाची आपदा । ध्याई तु गोविंदा प्रेमभरीत ॥२॥

जनार्दनाचा एका लाहुन चरणीं । बोलतसे वाणी करूणाभरीत ॥३॥

७०९

धन वित्त आशा धरुनी स्मरती । तेही मुक्त होती विठ्ठलनामें ॥१॥

प्रपंच परमार्थ धरुनियां हाव । गाती विठ्ठल देव आवडीनें ॥२॥

तरती तरले हाचि भरंवसा । एका जनार्दनीं ठसा विठ्ठलनाम ॥३॥

७१०

जाणत्या नेणत्या हाचि उपदेश । विठ्ठल वाचे जप सुखें करा ॥१॥

न करा साधन वाउगाची शीण । विठ्ठलरुपीं मन निमग्न राहो ॥२॥

भलतिया परी विठ्ठलासी गाये । सुखा उणें काय तुजाला आहे ॥३॥

जन्ममरणा तुटे आधिव्याधी । विठ्ठलनामें सिद्धि पायां लागे ॥४॥

एका जनार्दनीं जपतां विठ्ठल । न लगे तया मोल धन कांहीं ॥५॥