७५१
श्रुतिशास्त्रां अति दुरी । तो परमात्मा श्रीहरि । तो दशरथाचे घरीं । क्रीडतु राम ॥१॥
क्षण एक नमस्कारा । नातुडे सुरवरा । तो रिसां आणि वानर क्षेम देतो राम ॥२॥
चरणीं शिळा उद्धरी । नामें गणिका तारी ।तो कोळियाचे घरीं । पाहुणा राम ॥३॥
शिवाचें निजध्येय । वाल्मिकाचें गुह्मा । तो भिल्लणीचीं फळें खाय । श्रीराम ॥४॥
न कळे ध्यानी मनीं । तो नातुडे जो चिंतनीं । तो वानरांच्या कानीं । गोष्टी सांगे राम ॥५॥
एका जनार्दनीं एका । श्रीराम निजसखा । वानरें वनचरें फुका । तारियेलीं ॥६॥
७५२
श्रीरामानामें तारिलें पाषाण । नामाचें महिमान कोण जाणें ॥१॥
उफराट नामें तारियेला कोळी । दोष जाहले होळी रामनामें ॥२॥
तारियेली गणिका तारियेली देखा । पवित्र तो चोखा रामनामें ॥३॥
एका जनार्दनीं रामनाम जप । पवित्र तें देख रामनाम ॥४॥
७५३
रामनाम पावन । यापरतें थोर कोण ॥१॥
जडशिळा ते सागरीं । नामें तरल्या निर्धारीं ॥२॥
राम जप सदा । नोहे काळाची ती बाधा ॥३॥
नाम घेतां निशिदिनीं । एका शरण जनार्दनीं ॥४॥
७५४
चरणरज लागुनी उद्धरली अहिल्या बाळा । रामा तुझेनि प्रतापें तरली भवसागर शीळा ॥१॥
जयजय रामरामा शामा भवभंजन नांवें । तुझे रुप ध्यातां उमा शिवे निवे ॥२॥
रामनामें कळिकाळ कापती सदा । रामनामें गणिका नेली निजपदा ॥३॥
रामनामें उद्धरले सुर नर वानर । एका जनार्दनी सदा समाधि स्थिर ॥४॥
७५५
राम सर्वाघटीं व्यापक संचला । जैसा भाव तया तैसा भेटला ॥१॥
रीस आणि वानर राक्षसहि पहाती । सर्वां एकची मुक्ति रामसंगे ॥२॥
वैर अथवा सख्य वाचे वदे नाम । मुक्ति आम्हां राम स्वयें देती ॥३॥
एका जनार्दनीं वदतां निष्काम । स्वर्गसुख द्त राजाराम ॥४॥
७५६
वैकुंठा जावया न लगे ते सायास । रामनामें पाश दृढ तुटती ॥१॥
तारिलें वानर वनचरे रामें । गोपिका त्या कामें मुक्त केल्या ॥२॥
गोपाळ सवंगडे नामेंचि तारिलें । जडजीव उद्धरिले कलियुगीं ॥३॥
एका जनार्दनीं सांगांवें तें किती । रामनामें मती न लगे याची ॥४॥
७५७
राम राम म्हणतां वाचे । रामरुप होय साचें ॥१॥
रामें तारिली शबरी । नित्य राम ती उच्चारी ॥२॥
रामें तारिली गणिका । केल्या अजामेळ सखा ॥३॥
शिळा तारिल्या सागरीं । राम अहिल्या उद्धरी ॥४॥
एका जनार्दनीं । राम भरला जनीं वनीं ॥५॥
७५८
पक्षी जाला स्वयें जें वायु लेकरुं । त्याच्या क्रिया पारुं केल्या रामें ॥१॥
शबरीची फळे उच्छिष्ट तीं खायें । कैसा राम होय सर्वपाणीं ॥२॥
एका जनार्दनीं श्रीराम सखा । भक्त अभक्तं निका सोडवण ॥३॥
७५९
जयजय राम नाम दो अक्षरीं । सहस्त्र नामावरी ब्रीद गाजे ॥१॥
उफराटें अक्षरीं वाल्मिक वैखरी । सहस्त्र नामावरी उच्चारिलें ॥२॥
पुंसा पढवितां नाम दो अक्षरीं । सहस्त्र नामावली सिद्ध झालें ॥३॥
अहं महि षासुर भेदिला जिव्हारीं । नामें दो अक्षरीं निर्दाळिला ॥४॥
सदगुरु नारदें उफराटें केलें । बोधिलें लाधिलें वाल्मिकासी ॥५॥
एका जनार्दनीं रामनाम घोष । त्रैलोकीचे दोष सरते जालें ॥६॥
७६०
पूर्वीपासूनी ज्यांचें देणें । वाल्मीका पेणें रामनामें ॥१॥
अजामेळ पापराशी । नामेंची त्यासी उद्धार ॥२॥
गणिका व्याभिचारिणी नारी । सरती करी रामनामें ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम । जया निष्काम गोमटें ॥४॥