८४१
श्रीराम श्रीराम सदा ज्याचे वाचा । त्या प्राणियासी साचा दंडवत ॥१॥
घेईन पायवणी वंदीन मस्तकीं । देईन हस्तकीं क्षेम त्यासी ॥२॥
तयाचा भार वाहे अंकीतपणें । नोहेचि उत्तीर्ण जन्मोजन्मीं ॥३॥
एका जनार्दनीं श्रीराम वाचे । वदतां पातक नासें कोटी जन्मांचें ॥४॥
८४२
गाणे बाणे मुर्तीकडें । राम अध ऊर्ध्व मागें पुढें ॥१॥
मुखीं उच्चारितां नाम । जिव्हेंमाजीं वसे राम ॥२॥
श्रुति मृदंग टाळ घोळ । ते नाद राम सकळ ॥३॥
एका जनार्दनीं नित्य गात । श्रोता वक्ता जनार्दन तेथें ॥४॥
८४३
देहीं असोनियां विदेही प्रकार । रामनाम उच्चार ज्याचें मुखीं ॥१॥
तोचि तरेल ऐसा नाहीं बोल । दरुशनें तारील मूढ जनां ॥२॥
देहीं तो विदेहीं समाधिस्थ सर्वदा । रामनाम मुखीं सदा जया असे ॥३॥
एका जनार्दनीं नित्य गात । श्रोता वक्ता जनार्दन तेथें ॥४॥
८४४
शुचि अथवा अशुचि । परि श्रीरामनाम ज्याचे मुखीं ॥१॥
तोचि त्रैलोकी पावन । तिन्हीं देवांसि समान ॥२॥
त्यांचे होतां दरुशन । घडे त्रिवेणीचें स्नान ॥३॥
एका जनार्दनी देहीं । सदासर्वदा तो विदेही ॥४॥
८४५
अवचट मुखीं म्हणतां राम । सर्व दुरितें होती भस्म ॥१॥
नामापुढें पाप रहे । ऐसा कोण वदताहे ॥२॥
घडतां पातकांच्या राशी । तोही नेला वैकुंठासी ॥३॥
भाविकांशी वर्म सोपें । राम मुखें जपावें ॥४॥
जनीं वनीं निरंजनीं । शरण एका जनार्दनीं ॥५॥
८४६
आंबे केळीं द्राक्ष घडु । रामनामापुढें अवघें कडू ॥१॥
नाम गोड नाम गोड । हरी म्हणता पुरे कोड ॥२॥
गूळ साखर कायसी निंकीं । अमृताची चवी जाली फिकी ॥३॥
एका जनार्दनीं पडली मिठी । चवी घेतली ती कधीच नुठी ॥४॥
८४७
देठीचें फळ देठी पिके । न तोडितां जो चवी चाखे ॥१॥
गोड साखरसें साखरसें । रामनाम रसे चवी आलें ॥२॥
न तोडी न फोडी सगळेंची सेवी । ब्रह्मादिकां तो वाकुल्या दावी ॥३॥
एका जनार्दनीं घेतली गोडी । जीव गेला तरी चवी न सोडी ॥४॥
८४८
जीवामाजीं घालुनी जीव । परिसी अर्थ तोगौरव ॥१॥
तैं सिद्धि पावे कार्य सर्व । भव विभव निवारें ॥२॥
व्यापक तो सर्वदेशीं । भरुनी उरला सर्व साक्षी ॥३॥
राम व्यापकु सर्वदेशीं । ऐशीं कल्पना जयासी ॥४॥
जळीं स्थळीं राम भरला । एका जनार्दनीं देखिला ॥५॥
८४९
लोह परिसासी झगटे । मग काळिमा कैची भेटे ॥१॥
तैसें विनटो रामनामा । पहिलेंपण कैंचें आम्हां ॥२॥
गंगा मीनली सागरीं । ती परतेना ब्रह्मागिरि ॥३॥
नीच रतली रायासी । तिची कोण म्हणेल दासी ॥४॥
हरिभक्तांचे संगतीं । अभक्तांही उपजे भक्ति ॥५॥
एक जनार्दनी भेटी । चौदेहांची सुटें गांठी ॥६॥
८५०
रामनामावांचुनी । श्रेष्ठ नाहीं दुजें कोणही ॥१॥
हाचि अनुभव मना । घेई घेई सत्य जाणा ॥२॥
नको वाउगी खटपट । एका जनार्दनी सोपी वाट ॥३॥