श्रीसंतएकनाथ गाथा - भाग पहिला

श्रीसंतएकनाथ महाराजांची गाथा म्हणजे श्रीकृष्णाच्या अवताराचे मनोवेधक वर्णन.


रामनाममहिमा - अभंग ८६१ ते ८७०

८६१

निष्ठा ते भजन वाचे नारायण । तया सत्य पेणें वैकुंठीचें ॥१॥

ऐसें वेदशास्त्रें पुराणें सांगतीं । नामें जोडे मुक्ति नारीनरां ॥२॥

भलतिया भावे मुखीं नाम गावें । तयासै राणिवे वैकुंठीचें ॥३॥

एक जनार्दनीं प्रेमाचा पुतळा । विठ्ठल देखिल डोळां धन्य झालों ॥४॥

८६२

सकाम निष्काम । वाचे गातां रामनाम ॥१॥

नाम उच्चारितां होटीं । जन्म जरा तुटे आटी ॥२॥

नामांचे महिमान । महा दोषी जाहले पावन ॥३॥

ब्रह्महत्य बाळहत्यारी । नामें तरलें निर्धारीं ॥४॥

एका जनार्दनीं नाम । उत्तमा उत्तम निजधाम ॥५॥

८६३

सकळ पापांपासोनि मुक्त । वाचे उच्चारित राम हरि ॥१॥

ऐसे महिमा वेद सांगें । नक आड मार्गें जाऊं कोण्ही ॥२॥

भावे करितं भगवद्भक्ती । मोक्षप्राप्ति तात्काळ ॥३॥

स्वानंदें भगवद्भजन । एका वंदी त्याचे चरण ॥४॥

८६४

जन्मोजन्मी केला लाग । म्हणोनि भाग पावलों ॥१॥

तेणें घडे संतसेवा । हेंचि देवा परम मान्य ॥२॥

आलिया जन्मांचे सार्थक । गांतां रामनाम देख ॥३॥

नामावांचुनी सुटिका । ब्रह्मादिकां नोहे देखा ॥४॥

नाम जपे शूलपाणी । एका जनार्दनीं ध्यानीं ॥५॥

८६५

राम हें माझें जीवींचें जीवन । पाहतां मन हें जालें उन्मन ॥१॥

साधन कांहीं नेणें मी अबला । शाम हें वीजु बैसलेंसे डोळा ॥२॥

लोपल्या चंद्रसुर्याच्या कळा । तो राम माझा जीवीचा जिव्हाळा ॥३॥

प्रकाश हा दाटला दाही दिशा । पुढें वो मार्ग न दिसे आकाशा ॥४॥

खुंटली गति श्वासा वो उश्वासा । तो राम माझा भेटेल वो कैसा ॥५॥

यासी हो साच परिसा हो कारण । शरण एका जनार्दन नेणें तेंचि साधन ॥६॥

८६६

जनार्दनें मज सांगितला मंत्र । रामनम पवित्र जप करीं ॥१॥

सोडवील राम संसार सांकडीं । न पडेचि बेडी अरिवर्गां ॥२॥

जप तप साधन पुराण श्रवण । नाम घेतां जाण सर्व घडती ॥३॥

एका जनार्दनीं टाकुनी संशयो । नाम मुखीं राहो प्रेमें पोटीं ॥४॥

८६७

नाम सुलभ इहलोकीं । तरले तरले महापातकी ।

म्हणोनि वाचे जो घोकी । नित्य नेमें आदरें ॥१॥

तयाचें तुटतें बंधन । होय जन्माचें खंडन ।

वाचे गातां जनार्दन । सोपें जाण साधन हें ॥२॥

नमन करुनी समाधान । आठवी रामनामाचें ध्यान ।

शरण एका जनार्दनीं । समाधान संतोष ॥३॥

८६८

ॐ कार हा वर्ण नामाचें पैं मूळ । परब्रह्मा केवळ रामनाम ॥१॥

रामकृष्ण हरी गोविंदा गोपाळा । आठवा वेळोवेळां अहो जन ॥२॥

एका जनार्दनीं वदतां वैखरीं । देखे चराचरीं परब्रह्मा ॥३॥

८६९

वाणी वदे रामनाम । तेणें साधे सर्व काम ॥१॥

मनें रामाचें चिंतन । नामीं चित्त समाधान ॥२॥

बुद्धिलागीं हाचि छंद । नित्य वदावा गोविंद ॥३॥

गोविंदावांचुनी । दुजा ध्यास नाहीं मनीं ॥४॥

एका जनार्दनीं मन । नित्य करी ब्रह्माध्यान ॥५॥

८७०

उत्तम स्त्री देखोनि दृष्टी । मुर्ख कैसा लाळ घोटी ॥१॥

तैसा विनटें रामनामा । तेणें चुकशी कर्माकर्मा ॥२॥

मुषक देखोनि मार्जार । तैसे उभे यम किंकर ॥३॥

मीन तळमळी जैसा । विषयीक प्राणी तैसा ॥४॥

शरण एका जनार्दनीं । दुजा छंद नाहीं मनीं ॥५॥