८९१
जपजाप्य मंत्र नको यंत्र तंत्र । वर्णिजें जगत्र रामनाम ॥१॥
पाउला पाउली घडतसें यज्ञ । तेणें सर्व पुण्य हातीं जोडे ॥२॥
संतांची संगतीं नामाचा निजध्यास तेणें । जोडे सौरस हातीं मग ॥३॥
होई सावधान म्हणे जनार्दन । एकनाथ पूर्ण होईल धन्य ॥४॥
८९२
सांगेन तें धरा पोटी । वायां चावटीं बोलुं नये ॥१॥
एक नाम वदतां वाचे । कोटी जन्माचें सार्थक ॥२॥
चुके जेणें वेरझार । करी उच्चार रामनाम ॥३॥
एका जनार्दनीं साधन सोपें । संगतों जपें श्रीराम ॥४॥
८९३
सकामासी स्वर्गप्राप्ती । ऐशी बोले वेदश्रुती ॥१॥
हाचि घेई अनुभव । सकाम निष्कम भजे देव ॥२॥
भजतां निष्काम पैं देवा । स्वर्ग मोक्ष कोणे केवा ॥३॥
एका जनार्दनीं निष्काम । वाचे वदे रामनाम ॥४॥
८९४
मुळींच पापाचा नाहीं लेश । ऐसा घोष नामाचा ॥१॥
ब्रह्माहत्या मात्रागमन । दारूण कठीण पाप हें ॥२॥
तेंही नासें नामें कोटी । उच्चारी होटीं रामनाम ॥३॥
नामें नासे पाप । एका जनार्दनीं अनुताप ॥४॥
८९५
वोखद घेतलिया पाठी । जेवीं होय रोग तुटी ॥१॥
तैसें घेतां रामनाम । नुरे तेथें क्रोध काम ॥२॥
घडतां अमृतपान । होय जन्माचें खंडन ॥३॥
एका जनार्दनीं जैसा भाव । तैसा भेटे तया देव ॥४॥
८९६
वाचे म्हणा रामनाम । तेणें निवारे क्रोध काम । संसाराचा श्रम । नुरे कांहीं तिळमात्र ॥१॥
न लगे वेदविधि आचार । सोपा मंत्राचा उच्चार । अबद्ध अथवा शुचि साचार । राम म्हणा सादर ॥२॥
एका जनार्दनीं धरूनी भाव । वाचे वदा रामराव । भवसिंधूचें भेव नुरे तुम्हां कल्पातीं ॥३॥
८९७
अवघे रामराम वदा । नाहीं कळिकाळाची बाधा ॥१॥
अवघें वदतां नाम । नाममात्रें निष्काम ॥२॥
अवघे रंगुनी रंगले । अवघें नामें उद्धरिलें ॥३॥
अवघियां भरंवसा । एका जनार्दनीं ऐसा ठसा ॥४॥
८९८
न करी आळस रामनाम घेतां । वाचे उच्चारितां काय वेंचे ॥१॥
न लगे द्रव्य धन वेचणेंचि कांहीं । रामनाम गाई सदा मुखीं ॥२॥
सोहळे आचार न लगे विचार । पवित्र परिकर नाम मुखीं ॥३॥
शुद्ध याति कुळ अथवा चांडाळ । स्त्री अथवा बाळ हो कां नीच ॥४॥
एका जनार्दनीं नाहीं यातीचें कारण । वाचे उच्चारण तोचि शुचि ॥५॥
८९९
कळिकाळ बापुडें नामापुढें दडे । ऐसे थोर पोवाडे श्रीरामाचे ॥१॥
ऐसे वर्म सोपें सांडोनी शिणती । वायां हीन होती हांव भरी ॥२॥
असोनियां देहीं फिरती ते वायां । वाउगाचि तया शीण होय ॥३॥
एका जनार्दनीं आत्माराम देहीं । आसोनी न कळे कांहीं शिणती वायां ॥४॥
९००
जन्म कर्म अवघें व्यर्थ । ज्ञाते विवेकीं घेती अर्थ ॥१॥
हरि हाचिधर्मा मुख्य । रामकृष्ण उच्चारी मुखें ॥२॥
दिन जाऊं नेदी वाउगा जाण । काळाचें जनन रामकृष्ण ॥३॥
एका जनार्दनीं जन्म कर्म धर्म । ब्रह्मार्पण वर्म हेंचि खरें ॥४॥