अहिरावणे राम धरुनियां नेला थोर मांडिले निर्वाण ।
घायातळीं राम उभा करुनियां म्हणतसे करीं रे स्मरण ॥१॥
जगाच्या संकटीं रामातें स्मरती राम स्मरावें कवण ॥धृ०॥
देवांचें मरण भक्तें चुकविलें म्हणोनि अमर केला हनुमंतु ।
न तुटे न जळे न बुदे न ढळे संसारी असोनी अलिप्तु ॥२॥
दुसरेनि अवतारें रामासी जन्मु परी हनुमंत जन्मातीतु ।
देवासी जन्ममरण दिसते अविनासी । एका जनार्दनीं केले भक्तु रे या ॥३॥