श्रीसंतएकनाथ गाथा - भाग पहिला

श्रीसंतएकनाथ महाराजांची गाथा म्हणजे श्रीकृष्णाच्या अवताराचे मनोवेधक वर्णन.


दत्तमानसपूजा - अभंग १०५६ ते १०७०

१०५६

केलें आवाहन । जेथें नाहीं विसर्जन ॥१॥

भरला ओतप्रोत । स्वामी माझा देव दत्त ॥२॥

गातां येत नाहीं । पूर्ण सुलीनता पाही ॥३॥

एका जनार्दनीं खुण । विश्वी भरला परिपुर्ण ॥४॥

१०५७

सहज सुखासनीं अनुसुयानंदन । पाहतां हें ध्यान वृत्ती निवे ॥१॥

बालोन्मत्त पिशाच्च त्रिविध अवस्था धरी । आपण निराकारी सोहंभावे ॥२॥

कारण प्रकाऋती न घेचि तो माथा । चिदानंद सत्ता विलसतसे ॥३॥

एका जनार्दनीं हृदयीं आसन । अखंडीत ध्यान निजतत्त्वीं ॥४॥

१०५८

अनन्य आवरी उदक निर्मळ । वासना सोज्वळ नम्रपणें ॥१॥

प्रक्षाळिले पाय वाही एक माथा । हृदयीं प्रीति धरितां प्रेमलाभ ॥२॥

घेऊनियां तीर्थ इंद्रियें तो धांलीं । सकळ निवालीं जनार्दनीं ॥३॥

१०५९

चोहें देहांची क्रिया । अघ्यें दिले दत्तात्रेय ॥१॥

जे जे कर्म धर्म । शुद्ध सबळ अनुक्रम ॥२॥

इंद्रिय क्रियाजात । कांहीं उचित अनुचित ॥३॥

आत्मा माझा देव दत्त । एका जनार्दनीं स्वस्थ ॥४॥

१०६०

संचित क्रियामाण । केलें सर्वाचें आचमनक ॥१॥

प्रारब्ध शेष उरलें यथा । तेथें ध्याऊं सदगुरुदत्त ॥२॥

झालें सकळ मंगळ । एका जनार्दनीं फळ ॥३॥

१०६१

साती भागीरथी सत्रावीची धार । सुभाक्ति ते मकर समर्पिली ॥१॥

अर्पियले स्नान झालें समाधान । मनाचें उन्मन होऊनियां ॥२॥

चित्त हें शीतळ गेली तळमळ । पाहिलें निढळ अमूर्तासी ॥३॥

एका जनार्दनीं केला जयजयकार । अत्रीवरद थोर तिन्हीं लोकीं ॥४॥

१०६२

वर्णावर्ण नाहीं । हेंचि प्रावराण त्याचे ठायीं ॥१॥

परभक्तिईच्या पालवीं । जिवो अज्ञाना मालवी ॥२॥

करा करा जन्मोद्धार । हरिभक्तीचा बडीवार ॥३॥

एका जनार्दनीं बोध । दत्तापायीं तो स्वानंद ॥४॥

१०६३

गंध ग्रहण घ्राणता । त्रिपुटी मांडिली सर्वथा ॥१॥

सुबुद्धि सुगंध चंदन । केलें दत्तात्रया अर्पण ॥२॥

शांति क्षमा अक्षता । तिलक रेखिला तत्त्वतां ॥३॥

एका जनार्दनीं । करुनि साष्टांगें नमन ॥४॥

१०६४

सहस्त्रदल कमलाकर । कंठीं अर्पिले हार ॥१॥

सोळा बार अठरा चार । मांथां वाहुंक पुष्पभार ॥२॥

एका जनार्दनीं अलिकुळु । दत्त चरणाब्ज निर्मळू ॥३॥

१०६५

आत्मज्ञान वैश्वानरीं । धूप जाळिला सरोभरी ॥१॥

तेणें मातला परिमळ । पिंडब्रह्मांडीं सकळ ॥२॥

वासाचा निजवास । एका जनार्दनीं सुवास ॥३॥

१०६६

ज्ञानदीपिका उजळी । नाहीं चितेंची काजळीं ॥१॥

ओवाळिला देवदत्त । प्रेमें आनंद भरित ।२॥

उष्ण चांदणें अतीत । तेज कोंदलें अद्भुत ॥३॥

भेदाभेद मावळले । सर्व विकार गळाले ॥४॥

एका मिळाली जनार्दनीं । तेजीं मिळाला आपण ॥५॥

१०६७

अहंममता घारीपुरी । समुळ साधली दुरी ॥१॥

चतुर्विध केलीं ताटें । मानी शरण गोमटें ॥२॥

मन पवन समर्पिलें । भोग्य भोक्तृत्व हारपलें ॥३॥

एका जनार्दनीं भोजन । तृप्त झालें त्रिभुवन ॥४॥

१०६८

नाम मंगळा मंगळ । झालें जन्माचें सफळ ॥१॥

दत्त जीवींचे जीवन । दत्त कारणा कारण ॥२॥

अनुसूयात्मजा पाही । देहभाव उरला नाहीं ॥३॥

एका जनार्दनीं दर्शन । चित्त झालें समाधान ॥४॥

१०६९

दत्त सबाह्म अंतरीं । दत्तात्रय चराचरीं ॥१॥

दत्तात्रय माझें मन । हरोनि नेलें मीतूंपण ॥२॥

मुळीं सिंहाद्री पर्वती । दत्तात्रयें केली वस्ती ॥३॥

भक्तां मनीं केला वास । एका जनार्दनीं विश्वास ॥४॥

१०७०

नाम निजभावेंसमर्थ । जेथें नाम तेथें दत्त ॥१॥

वाचे म्हणता देवदत्त । दत्त करी गुणातीत ॥२॥

दत्तनामाचा सोहळा । धाक पडे कळिकाळां ॥३॥

दत्तनामाचा निजछंद । नामीं प्रगटे परमानंद ॥४॥

एका जनार्दनीं दत्त । सबाह्म स्वानंदें भरीत ॥५॥