श्रीसंतएकनाथ गाथा - भाग पहिला

श्रीसंतएकनाथ महाराजांची गाथा म्हणजे श्रीकृष्णाच्या अवताराचे मनोवेधक वर्णन.


नामपाठ - अभंग १४११ ते १४३०

१४११

जेथें सर्वदा कीर्तनघोष । जाती दोष पळुनी ॥१॥

यमधर्म संगे दूता । तुम्ही सर्वथा जाऊं नका ॥२॥

जेथे स्वयें हरि उभा । कोण शोभा तुमची ॥३॥

तुम्ही रहावें उभे पुढें । आलें कोडें निवारावें ॥४॥

एका जनार्दनीं कीर्तन । श्रेष्ठ सर्वाहुनी जाण ॥५॥

१४१२

कीर्तनें सिद्धि कीर्तनें सिद्धि । कीर्तनें निरसे आधिव्याधी ॥१॥

कीर्तनें काया कीर्तनें माया । कीर्तनें सर्व एक ठाया ॥२॥

द्वंद्व द्वैत भेद नुरेची ठाव । कीर्तनीं तिष्ठें उभाचि देव ॥३॥

निद्रेमाजीं वोसणें देवो । म्हणें मज ठावो कीर्तनीं ॥४॥

एका जनार्दनीं कीर्तनासाठी । देव धावें भक्तापाठीं ॥५॥

१४१३

जुनाट कीर्तनमहिमा । तया काय देऊं उपमा ॥१॥

धन्य धन्य हरीचे दास । करिती आस कीर्तनीं ॥२॥

मागें तरले पुढें तरती । पहा प्रचीती पुराणीं ॥३॥

म्हणोनि एका काकुलतीं । कीर्तन करा दिनराती ॥४॥

१४१४

परपंरा कीर्तन चाली । मागुन आली अनिवार ॥१॥

उद्धवा सांगे जनार्दन । कीर्तन पावन कलीमाजीं ॥२॥

अर्जुना तोचि उपदेश । कीर्तन उद्देश सर्वथा ॥३॥

एका जनार्दनीं तत्पर । कीर्तन करावें निरंतर ॥४॥

१४१५

काळाचे तो न चले बळ । करितां कल्लोळ कीर्तनीं ॥१॥

शिव सांगे गिरजेप्रती । कीर्तनीं प्रीति धरावीं ॥२॥

सांगे शुक परिक्षिती । कीर्तनीं उद्धार पावती ॥३॥

एका अनन्य त्यांचा दास । धरतीं आस कीर्तनीं जे ॥४॥

१४१६

कीर्तनानंद चारी मुक्ती । धांवत येती घरासी ॥१॥

सोपें सार सोपें सार । कीर्तन उच्चार कलीयुगीं ॥२॥

वाहतां टाळीं कीर्तनछंदें । जाती वृंदे पातक ॥३॥

एका विनटला कीर्तनीं । भुक्तिमुक्ति लागतीं चरणीं ॥४॥

१४१७

कीर्तनासाठी चारी मुक्ती । उभ्या राबती हरिदासां ॥१॥

कलीयुगीं हेंचि सार । करावें साचार कीर्तन ॥२॥

कृता त्रेता द्वापारीं । कीर्तनमहिमा परोपरी ॥३॥

एका तयांसी शरण । कीर्तन करितीं अनुदिन ॥४॥

१४१८

वेदाचिया मतें विसरुनि कीर्तन । करती जे पठण शीण त्यांसी ॥१॥

वेदाचा अर्थ न कळेची पाठका । कीर्तनीं नेटका भाव सोपा ॥२॥

श्रुतीचेनी मतें पाहे तो उच्चार । परी सारासारविचार कीर्तनीं ॥३॥

एका जनार्दनीं पुराणाच्या गोष्टी । कीर्तन वाक्पुटीं करा सुखें ॥४॥

१४१९

नेणें वेदशास्त्र पुराण पठण । तेणें नामकिर्तन करावें ॥१॥

कलीमाजीं सोपा मार्ग । तरावया जग उत्तम हें ॥२॥

नोहे यज्ञ यागयोग व्रत । करावें व्रत एकादशी ॥३॥

एका जनार्दनीं सार । वाचे उच्चार हरिनाम ॥४॥

१४२०

एक कीर्तन करितां पंढरीसी । सुकृताच्या राशी ब्रह्मा नेणें ॥१॥

संतसमागम टाळ घोळ नाद । ऐकतां गोविंद सुख पावे ॥२॥

जनार्दनाचा एक करी विनवणी । मस्तक चरणीं ठेवितसे ॥३॥

१४२१

योगी शिणती साधनीं । पावन होती ते कीर्तनीं ॥१॥

अष्टांग धूम्रपान । तया श्रेष्ठ हें साधन ॥२॥

समाधी उन्मनी । कीर्तनीं पावन हे दोनी ॥३॥

चौदेहांसी अतीत । कीर्तनीं होतीं तें मुक्त ॥४॥

कर्म धर्म न लगे श्रम । व्यर्थ वाउगा विश्रांम ॥५॥

कीर्तन छंद निशिदिनीं । एका शरण जनार्दनीं ॥६॥

१४२२

ऐसी कीर्तनाची आवडी । प्रायश्चित्तें जाली देशधडी ॥१॥

होती तीर्थें तीं बापुडीं । मळ रोकडी टाकिती ॥२॥

ऐकोनी कीर्तनाचा गजर । ठेला यमलोकीचा व्यापार ॥३॥

यमपाश टाकिती खालीं । देखोनि कीर्तनाची चालीं ॥४॥

ऐसा कीर्तनसोहळा । एका जनार्दनीं देखे डोळीं ॥५॥

१४२३

येती कीर्तना आल्हादें । गाती नाचती परमानंदे । सुखाची तीं दोंदें । आनंदें तयासी ॥१॥

धन्य धन्य कीर्तन । धन्य धन्य संतजन । जाले कीर्तनीं पावन । परमानंदगजरीं ॥२॥

हरि कृष्ण गोविंद । हाचि तया नित्य छंद । तेणें जाय भेदाभेद । कीर्तनगजरीं ॥३॥

एका जनार्दनीं सार । कीर्तनीं केलासे निर्धार । आणिक नाहीं दुजा विचार । कीर्तनावांचोनी ॥४॥

१४२४

कीर्तन ते पूजा कीर्तन तें भक्ति । कीर्तनें होय मुक्ति सर्व जीवां ॥१॥

पातकी चांडाळ असोत भलते । कीर्तनीं सरते कलियुगी ॥२॥

कीर्तन श्रवण मनन पठण । कीर्तनें पावन तिन्हीं लोक ॥३॥

एका जनार्दनीं कीर्तनीं आवडी । घालीतसे उडी वैकुंठाहुनी ॥४॥

१४२५

करितां भगवद्भक्ती । चारी मुक्ति पायां लागती ॥१॥

ऐसा लाभ नाहीं कोठें । कीर्तनामाजीं देव भेटे ॥२॥

योगयाग तप साधन । कासया तें ब्रह्माज्ञान ॥३॥

न लगे तीर्थाचें भ्रमण । सदा ध्यान नारायण ॥४॥

एका जनार्दनीं भक्ति । तेणें पावे उत्तम गती ॥५॥

१४२६

सेवितां कथासार अमृत । तेणें गोड जाले भक्त ॥१॥

मातले मरणातें मारिती । धाके पळती यमदुत ॥२॥

प्रेमें नाचे कथामेळीं । सुखकल्लोळीं हरिनाम ॥३॥

गर्जती नाम सदा वाचे । एका जनार्दनी तेथें नाचे ॥४॥

१४२७

कीर्तनीं आवडी जया नरा देखा । चुकतीस खेपा जन्माकोटी ॥१॥

कीर्तनीं समाधीं कीर्तनीं समाधी । पुढें आधीव्याधी कीर्तनेची ॥२॥

कीर्तनें बोध कीर्तनें सिद्धी । एका जनार्दनीं गोविंदीं कीर्तनीं ऐक्य ॥३॥

१४२८

पुरुष अथवा नारी । नाचती कीर्तन गजरीं ॥१॥

तया कोनी जें हासती । त्यांचें पूर्वज नरका जाती ॥२॥

आपुली आपण । कीर्तनीं सोडवण ॥३॥

देहीं असोनी विदेहता । कीर्तनीं होय पैं तत्त्वतां ॥४॥

ऐसा कीर्तनमहिमा । एका जनार्दनीं उपमा ॥५॥

१४२९

सर्वभावे जे झाले उदास । धरुनियां आस कीर्तनीं ॥१॥

सर्व काळ सर्व वाचे । सर्व साचें कीर्तन ॥२॥

सर्वां देहीं सर्व वेदेहीं । सर्वां वदवीं कीर्तन ॥३॥

सर्व मनीं सर्व ध्यानीं । सर्वां ठिकाणीं कीर्तन ॥४॥

सर्व देशीं सर्व गांवीं । एका भावीं कीर्तन ॥५॥

१४३०

ऐशी शांती जयासी देखा । तोचि सर्व भुतांचा सखा ॥१॥

सर्व लोकीं आवडता । जाला सरता कीर्तनीं ॥२॥

सर्व लोकीं आवडता । जाला ठायीं देखें देवो ॥३॥

सर्व दृष्टीचा देखणा । शरण एका जनार्दना ॥४॥