१७३१
कृपाळ उदार तुम्हीं संत । दीन अनाथ तारिलें ॥१॥
हाचि महिमा ऐकिला । जीव गुंतला चरणीं ॥२॥
करा माझें समाधान । देउनी वचन अभयांचें ॥३॥
यावई फार बोलुं नेणें । उचित करणें तुम्हासी ॥४॥
एका जनार्दनें शरण । आहे मी दीन पामर ॥५॥
१७३२
मस्तक माझें संतापायीं । ठेउनी होऊं उतराई ॥१॥
वारंवार क्षणक्षणा । नामघोष करिती जाणा ॥२॥
देउनी अभयदान । करिती पतीतपावन ॥३॥
एका जनार्दनीं पाही । संतापायीं ठेवी डोई ॥४॥
१७३३
संताचिये पायीं मज पैं विश्रांती । नाहीं माया भ्रांति तये ठायीं ॥१॥
सांगतों तें मनीं धरावें वचन । संतांसी शरण जावें सुखें ॥२॥
संत तुष्टलिया देवा आनंद होय । मागें मागें धांवे तया पाठीं ॥३॥
एका जनार्दनीं माहेर सुखाचें । घेतलीया वाचे संतनाम ॥४॥
१७३४
ब्रह्माडभरीं कीर्ति संतांचा महिमा । वर्णावया आम्हां मति थोडी ॥१॥
एक मुखें वानुं चतुरानन शीणु । सहस्त्र मुखेंगुणु वानितां नयें ॥२॥
एका जनार्दनीं वर्नीन पवाडे । उभा वाडेकोडें पंढरीये ॥३॥
१७३५
संतांचा महिमा । नाहीं द्यावया उपमा ॥१॥
मज तारिले तारिले । भवजळां उद्धरिलें ॥२॥
पावन केलें संतीं । अवघी निरसली गुंतीं ॥३॥
संतचरण वंदीन माथां । एका जनार्दनीं तत्त्वता ॥४॥
१७३६
गर्भवासा भीती ते अंधळे जन । मुक्तीसी कारण नाहीं आम्हां ॥१॥
गर्भवास झालिया संतसेवा घडती । मुक्त जालिया न कळे भगवद्भक्ती ॥२॥
आम्ही सुखें गर्भवास घेऊं देखा । मुक्तिचिया मस्तकां पाय देऊं ॥३॥
एका जनार्दनीं गर्भवास सोसुं । संतांचा सोरसु हातीं लागे ॥४॥
१७३७
बालका देखोनि संकटीं । माता कार्य टाकुनि उठी ॥१॥
ऐसें दयेचे ठायीं जाण । आपुलें जाणावें पारिखेपण ॥२॥
महापुरी बुडे तयातें । उडीं घाली कृपाळु तेथें ॥३॥
दीनाचिये लाभी । जो निघे जळतीये अंगीं ॥४॥
ऐसे दयेचे पाळी लळे । एका जनार्दनीं चरणीं लोले ॥५॥
१७३८
देह गेह चिंता । बाळासी नाठवे सर्वथा ॥१॥
न देखे तो दुजें स्थान । बाळका आपुले अंगीं जाण ॥२॥
माझें तुझें न म्हणे । उंच नीच कांहीं नेणें ॥३॥
एका जनार्दनीं अखंड । नाहीं तया वायां खंड ॥४॥
१७३९
संकल्पाचा आन ठाव । नाहीं भाव दुसरा ॥१॥
तुम्च्या चरणांसी शरण । काया वाचा आणि मन ॥२॥
आलों दीन हो उनी हीन । तुम्हीं तंव पतीतपावन ॥३॥
एका जनादनीं शरण । करा खंडन जन्ममुत्यु ॥४॥
१७४०
तुमचें कृपेंचे पोसणें । त्याचें धांवणें करा तुम्हीं ॥१॥
गुंतलोंसे मायाजळीं । बुडतों जळीं भवाच्या ॥२॥
कामक्रोध हे मगर । वे ढिताती निरंतर ॥३॥
आशा तृष्णा या सुसरी । वेढिताती या संसारीं ॥४॥
म्हणोनि येतों काकुळती । एका जनार्दनीं विनंती ॥५॥
१७४१
संत ते सोईरे सांगाती आमुचे । तेणें कळिकाळाचें भय नाहीं ॥१॥
जयाची आवडी धरी नारायण । म्हणोनि चरण धरूं त्याचें ॥२॥
परलोकीचे सखे सोइरे सांगाती । मज ते आदीअंती सांभाळिती ॥३॥
एका जनार्दनीं धरुनि विश्वास । होईन त्यांचा दास जन्मोजन्मीं ॥४॥
१७४२
अखंडित संतसंग । तेथें काय सुखा उणें मग ॥१॥
माझे आलें अनुभवा । संतसेवा घडावी ॥२॥
हेंचि मागें आणिक नाहीं । संतसंग देई सर्वकाळ ॥३॥
एका जनार्दनीं धरुनि विश्वास । होईन त्यांचा दास जन्मोजन्मीं ॥४॥
१७४३
मनासी निर्धार केलासे देखा । संतसंग सुखा आतुडलों ॥१॥
इच्छिलें पावलों इच्छिलें पावलों । इच्छिलें पावलों संतसंग ॥२॥
एका जनार्दनीं सांगात तयाचा । अनुभवें अनुभवाचा बोध लाहे ॥३॥
१७४४
बहुत मारग बहुत प्रकार । नागवले थोर थोर मागें ॥१॥
म्हणोनियां जीवें मानिला विश्वास । नाहीं दुजीं आस संताविण ॥२॥
मार्गाची आशा सांडिला बोभाट । धरली एक वाट संतसंग ॥३॥
एका जनार्दनीं जातां तयांमागें । हित लागवेगें जाहले माझें ॥४॥
१७४५
चालतां मारगीं फुटतसे वाट । मागतो वो भाट सहजीं होय ॥१॥
तैसें नोहे संतमार्गाचें लक्षण । चालत मागुन आले सर्व ॥२॥
नोहे गुंतागुंती चुकीचा बोभाट । मार्ग आहे नीट संतसंग ॥३॥
एका जनार्दनीं सांपडलें सहज । तेणे जाहलें काज सरतें माझें ॥४॥
१७४६
बहुतांच्या मता । आम्हीं न लागुं सर्वथा ॥१॥
धरुं संतांचा सांगात । तेणें होय आमुचें हित ॥२॥
जाऊं पढरीसी । नाम गाऊं अहर्निशी ॥३॥
करुं हाचि नित्य नेम । आणिक नको निजधाम ॥४॥
एका जनार्दनीं नाम । गाऊं आवडीनें राम ॥५॥
१७४७
ज्यासी नाहीं संतसंग । ते अभंग दुःख भोगिती ॥१॥
तैसा नको विचार देवा । देई सेवा संतसंग ॥२॥
अखंड नाम वाचे कीर्ति । संतसंग विश्रांती मज देई ॥३॥
मागणें ते द्यावें । आणिक मागणें जीवीं नाहीं ॥४॥
म्हणे जनार्दनाचा एका । सुलभ सोपा उपाय ॥५॥
१७४८
अर्ध क्षण घडता संतांची संगती । तेणें होय शांती महत्पापा ॥१॥
संतसंग देई संतसंग देई । आणिक प्रवाही घालुं नको ॥२॥
संसार मज न करणें सर्वथा । परमार्थ पुरता हाती देई ॥३॥
जनार्दनाचा एका करुणावचनीं । करी विनवणी पायांपाशीं ॥४॥
१७४९
सोईरे धाईरे आम्हीं संतजन । तयाविण चिंतन आन नाहीं ॥१॥
हाचि माझा बहव हीच माझी भक्ति । आणिक विश्रांती दुजी नाहीं ॥२॥
हेंचि माझे कर्म हाचि माझा धर्म । वाउगाचि श्रम न करी दुजा ॥३॥
हेंचि माझे ज्ञान हेंचि माझे विज्ञान । संताविन शरण न जाय कोणा ॥४॥
एका जनार्दनीं हा माझा निश्चय । वंदिन मी पाय सर्वभावें ॥५॥
१७५०
संतजनाची मिळाली मिळणी । रामनामाची भरली भरणी ॥१॥
रामनाम सेवा हा राम सांठवा । परमानंदाचा लाभ जाला जीवा ॥२॥
कीर्तनाचे तारुं लाधलं । रामनाम केणें सवंगले ॥३॥
एका जनार्दनीं रामनामसेवा । परमानंदाचा लाभ जाला जीवा ॥४॥