विष्णु स्तोत्रे

विष्णू हि सर्वोच्च शक्ती असून, त्रिमूर्ती ब्रह्मा, विष्णू आणि महेश यांपैकी, भगवान विष्णूचे कार्य विश्वाचा सांभाळ आणि प्रतिपाळ करणे आहे.या विश्वात जेव्हा जेव्हा राक्षसी शक्ती मानवास त्रासदायक होतात,तेव्हा श्रीविष्णू अवतार घेऊन त्यांचा नाश करतात.विष्णूचे अवतार दहा-मत्स्य, कूर्म, वराह, नरसिंह, वामन, परशुराम, राम, कृष्ण, बुद्ध आणि कल्की. ज्या ज्या वेळेस विष्णूने पृथ्वीवर अवतार घेतला त्या त्या वेळेस त्यांची पत्नी लक्ष्मीनेही अवतार घेतला, रामावतरात सीता तर कृष्णावतारात रुख्मिणी. कृष्णावतारात भगवानांनी अर्जुनाला गीता सांगितली, ज्यात जीवनातील अंतीम सत्य आहे.विष्णूला नारायण म्हणूनही संबोधतात.विष्णूचे वास्तव्य क्षीरसागरात शेशनागावर आहे. त्याचे वाहन गरूड आहे.चार हातात शंख, चक्र, गदा, पद्म आहेत.समुद्रमंथनात अमृत मिळाले असता मोहिनी रूप घेऊन ते त्यांनी देवांना मिळवून दिले.


नारायण सूक्तम्

सहस्र शीर्ष देव विश्वाक्ष विश्वशभुवम् ।

विश्वै नारायण देव अक्षर परम पदम् ॥१॥

विश्वत परमान्नित्य विश्व नारायण हरिम् ।

विश्व एव इद पुरुष तद्विश्व उपजीवति ॥२॥

पति विश्वस्य आत्मा ईश्वर शाश्वत शिवमच्युतम् ।

नारायण महाज्ञेय विश्वात्मान परायणम् ॥३॥

नारायण परो ज्योतिरात्मा नारायण पर ।

नारायण पर ब्रह्म तत्त्व नारायण पर ।

नारायण परो ध्याता ध्यान नारायण पर ॥४॥

यच्च किचित् जगत् सर्व दृश्यते श्रूयतेऽपि वा ।

अतर्बहिश्च तत्सर्व व्याप्य नारायण स्थित ॥५॥

अनन्त अव्यय कवि समुद्रेन्त विश्वशभुवम् ।

पद्म कोश प्रतीकाश हृदय च अपि अधोमुखम् ॥६॥

अधो निष्ठ्या वितस्त्यान्ते नाभ्याम् उपरि तिष्ठति ।

ज्वालामालाकुल भाती विश्वस्यायतन महत् ॥७॥

सन्तत शिलाभिस्तु लम्बत्या कोशसन्निभम् ।

तस्यान्ते सुषिर सूक्ष्म तस्मिन् सर्व प्रतिष्ठितम् ॥८॥

तस्य मध्ये महानग्नि विश्वार्चि विश्वतो मुख ।

सोऽग्रविभजतिष्ठन् आहार अजर कवि ॥९॥

तिर्यगूर्ध्वमधश्शायी रश्मय तस्य सन्तता ।

सन्तापयति स्व देहमापादतलमास्तक ।

तस्य मध्ये वह्निशिखा अणीयोर्ध्वा व्यवस्थिता ॥१०॥

नीलतोयदमध्यस्थद्विद्युल्लेखेव भास्वरा ।

नीवारशूकवत्तन्वी पीता भास्वत्यणूपमा ॥११॥

तस्या शिखाया मध्ये परमात्मा व्यवस्थित ।

स ब्रह्म स शिव स हरि स इन्द्र सोऽक्षर परम स्वराट् ॥१२॥

ऋत सत्य पर ब्रह्म पुरुष कृष्ण पिङ्गलम् ।

ऊर्ध्वरेत विरूपाक्ष विश्वरूपाय वै नमो नम ॥१३॥

ॐ नारायणाय विद्महे वासुदेवाय धीमहि ।

तन्नो विष्णु प्रचोदयात् ॥१४॥

ॐ शांति शांति शांति ॥