श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक १० वा

 

श्रीशुक उवाच-राजन्नेवं कृतप्रश्नो वसुदेवेन धीमता ।

प्रीतस्तमाह देवर्षिर्हरेः संस्मारितो गुणैः ॥१०॥

सांगतां वसुदेवाचा प्रश्न । श्रीशुक जाहला स्वानंदपूर्ण ।

नारदु वोळला चैतयघन । चित्सुखजीवन मुमुक्षां ॥४॥

श्रीशुक म्हणे नरदेवा । भावो मीनला नारदाच्या भावा ।

ऐकोनि प्रश्नसुहावा । तो म्हणे वसुदेवा धन्य वाणी ॥५॥

परिसतां हा तुझा प्रश्न । चित्सुखें प्रगटे नारायण ।

ऐसें बोलतां नारद जाण । स्वानंदें पूर्ण वोसंडला ॥६॥

रोमांच उचलले अंगीं । स्वेद दाटला सर्वांगीं ।

आनंदाश्रु चालिले वेगीं । स्वानंदरंगीं डुल्लतु ॥७॥

सप्रेम मीनलिया श्रोता । जैं पूर्ण सुखावेना वक्ता ।

तैं तो जाणावा अवघा रिता । कथासारामृता चवी नेणे ॥८॥

ऐकतां वसुदेवाचा प्रश्न । नारद सुखावे पूर्ण ।

मग स्वानंदगिरा गर्जोन । काय आपण बोलत ॥९॥;