श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक १२ वा

श्रुतोऽनुपठितो ध्यात आदृतो वाऽनुमोदितः ।

सद्यः पुनाति सद्धर्मो देवविश्वद्रुहोऽपि हि ॥१२॥

भागवतधर्माचेनि गुणें । एक उद्धरती श्रवणें ।

एक तरती पठणें । एक निस्तरती ध्यानें संसारपाश ॥१३॥

एक श्रोतयां वक्तयांतें । देखोनि सुखावती निजचित्तें ।

सद्भावें भलें म्हणती त्यांतें । तेही तरती येथें भागवतधर्में ॥१४॥

हें नवल नव्हे भागवतधर्मा । जो कां देवद्रोही दुरात्मा ।

अथवा विश्वद्रोही दुष्टात्मा । तोही तरे हा महिमा भागवतधर्मी ॥१५॥

हृदयीं धरितां भागवतधर्म । अकर्म्याचें निर्दळी कर्म ।

अधर्म्याचें निर्दळी धर्म । दे उत्तमोत्तमपदप्राप्ती ॥१६॥

जेथ रिघाले भागवतधर्म । तेथ निर्दळे कर्माकर्मविकर्म ।

निंदा द्वेष क्रोध अधर्म । अविद्येचें नाम उरों नेदी ॥१७॥;

ते भागवतधर्मी अत्यादर । श्रद्धेनें केला प्रश्न तुवां थोर ।

निजभाग्यें तूं अति उदार । परम पवित्र वसुदेवा ॥१८॥

तुझें वानूं पवित्रपण । तरी पोटा आला श्रीकृष्ण ।

जयाचेनि नामें आम्ही जाण । परम पावन जगद्वद्य ॥१९॥

तो स्वयें श्रीकृष्णनाथ । नित्य वसे तुझिया घरांत ।

तुझियाऐसा भाग्यवंत । न दिसे येथ मज पाहतां ॥१२०॥

वसुदेवा तुझिया नामतां । वासुदेव ’म्हणती अनंता ।

तें वासुदेव नाम स्मरतां । परमपावनता जगद्वंद्यां ॥२१॥