अर्चायामेव हरये पूजां यः श्रद्धयेहते ।
न तद्भक्तेषु चान्येषु स भक्तः प्राकृतः स्मृतः ॥४७॥
पाषाणप्रतिमा हाचि देवो । तेथेंचि ज्याचा पूर्ण भावो ।
भक्त-संत-सज्जनांसी पहा वो । अणुमात्र देहो लवों नेदी ॥५३॥
ते ठायीं साधारण जन । त्याची वार्ता पुसे कोण ।
त्यांसी स्वप्नींही नाहीं सन्मान । यापरी भजन प्राकृताचें ॥५४॥
ऐशिया स्थितीं जो जड भक्तु । तो जाणावा मुख्य ’प्राकृतु’ ।
प्रतिमाभंगें अंतु । मानी निश्चितु देवाचा ॥५५॥
यापरी त्रिविध भक्त । सांगितले भजनयुक्त ।
परी उत्तमांचीं लक्षणें अद्भुत । तीं सांगावया चित्त उदित माझें ॥५६॥;