राजोवाच-नारायणाभिधानस्य ब्रह्मणः परमात्मनः ।
निष्ठामर्हथ नो वक्तुं यूयंहि ब्रह्मवित्तमाः ॥३४॥
सर्वां भूतीं भगवद्भावो । हा मुख्य मायातरणोपावो ॥
आइकोनि सुखावला रावो । तेणें आनंदें पहा हो परब्रह्म पुसे ॥६२३॥
करितां नारायणाची भक्ति । उत्तम भक्त माया तरती ।
ते नारायणाची निजस्थिति । साक्षेपें नृपति पुसतु ॥६२४॥
ब्रह्म-परमात्मा-नाराय । वस्तूसीच म्हणणें जाण ।
ते वस्तुनिष्ठा परिपूर्ण । राजा आपण पुसतु ॥६२५॥
सकळांमाजीं अधिष्ठान । सबाह्य ज्याचेनि परिपूर्ण ।
त्या स्वरूपातें नारायण । स्वयें वेदज्ञ बोलती ॥६२६॥
तुम्हांऐसे ज्ञाननिधि । भाग्यें जोडलेति त्रिशुद्धी ।
तुमच्या वचनामृतबोधीं । अहंबुद्धि उपजेना ॥६२७॥
तुमचिया वचनोक्तीं । वोसंडली स्वानंदस्फूर्ति ।
लांचावली चित्तवृत्ति । श्रवणें तृप्ति कदा न मनीं ॥६२८॥
ऐकोनियां रायाचा श्रेष्ठ प्रश्न । प्रबुद्धाधाकुटा पिप्पलायन ।
तो बोलावया आपण । स्वानंदें पूर्ण सरसावला ॥६२९॥