श्रीराजोवाच-भगवन्तं हरिं प्रायो न भजन्त्यात्मवित्तमाः ।
तेषामशान्तकामानां का निष्ठाऽविजितात्मनाम् ॥१॥
राजा म्हणे जी मुनिवरा । जो भगवद्भजनीं पाठिमोरा ।
ऐशिया अभक्ता नरा । कोण दातारा गति त्यासी ॥३६॥
जे कामालागीं अतिउद्भट । जे सक्रोध क्रोधें तेजिष्ठ ।
जे अतिलोभें लोभिष्ठ । जे परम श्रेष्ठ प्रपंचीं ॥३७॥
जे गर्वाचे अग्रगणी । जे अहंकाराचे चूडामणी ।
जे विकारांची प्रवाहश्रेणी । जे उघडली खाणी विकल्पांची ॥३८॥
ज्यांचे सद्बुद्धिआड आभाळ । महामोहाचें सदा सबळ ।
जे छळणार्थी अतिकुशळ । जे अतिप्रबळ प्रलोभें ॥३९॥
दिवसा न देखती निश्र्चितें । ते अंधारीं देखणीं दिवाभीतें ।
तेवीं नेणोनि परमार्थातें । जे अतिज्ञाते प्रपंचीं ॥४०॥
जे नेणती आत्महित । ज्ञान विकूनि काम पोसित ।
ऐसे जे कां अभक्त । त्यांची गति निश्र्चित सांग मज ॥४१॥
तुम्हांऐसे सद्बुद्धी । चालते बोधाचे उदधी ।
भाग्यें लाधलों ज्ञाननिधी । हा प्रश्र्न त्रिशुद्धी सांगावा ॥४२॥;
राजा साक्षेपें बहुवस । पुसे अभक्तगतिविन्यास ।
तो सांगावया 'चमस' । सावकाश सरसावला ॥४३॥