श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक १३ वा

केतुस्त्रिविक्रमयुतस्त्रिपतत्पताको । यस्ते भयाभयकरोऽसुरदेवचम्वोः ।

स्वर्गाय साधुषु खलेष्वितराय भूमन् । पादः पुनातु भगवन् भजतामघं नः ॥१३॥

बलिबंधनीं अनंता । त्रिविक्रमचरणु वाढतां ।

सत्यलोकाही वरुता । दिसे झळकता श्रीचरणु ॥५४॥

चरणु वाढला सर्वांवरी । तो 'केतु' बोलिजे कवीश्वरीं ।

पताका झळकत कवणेपरी । सुरसरी निजगंगा ॥५५॥

बलिबंधनीं आवेश । चरण उचलिला दुराश ।

नखें भेदला आवरणकोश । जळ बहुवस चालिलें ॥५६॥

चरणस्पर्शें भगवंता । जाहली जीवनासी पवित्रता ।

ब्रह्मा कमंडलीं धरितां । शिवें माथां वाहिली ॥५७॥

चरणध्वजीं पताका ते गंगा । त्रिवाहिनी त्रिपथगा ।

चरणशोभा श्रीरंगा । नयनभृंगा उल्हासु ॥५८॥

केतु झळकलिया पाठीं । आसुरी सेनेसी भय उठी ।

दैवी संपत्तीचे पोटीं । अत्यंत उठी आल्हादु ॥५९॥

आणिक चरणाची कथा । देवांसी स्वर्गसुखदाता ।

तोच चरणु अधर्मवंतां । होय तत्वतां नरकहेतु ॥१६०॥

एक तरले चरण पूजितां । एक तरले चरण ध्यातां ।

चरण उपेक्षिती सर्वथा । अधःपाता ते जाती ॥६१॥

चरण वंदिती कां निंदिती । ते निजपदाप्रती जाती ।

सर्वथा जे उपेक्षिती । अधोगती तयांसी ॥६२॥

चरण वंदितां तरली शिळा । निंदितां उद्धरिलें शिशुपाळा ।

जे उपेक्षिती चरणकमळा । तयां खळां रौरव ॥६३॥

ऐकें स्वामिया व्यापका । ऐसा तुझा चरण निका ।

आमुच्या सकळ पातकां । क्षणार्थें देखा उद्धारु ॥६४॥

जेथ पापाचा जाहला उद्धारु । तेथ सहजचि खुंटला दुराचारु ।

ऐसा तरावया संसारु । चरण साचारु पैं तुझा ॥६५॥