श्रीभगवानुवाच ।
अवधारितमेतन्मे यदात्थ विबुधेश्वर ।
कृतं वः कार्यमखिलं भूमेर्भारोऽवतारितः ॥२८॥
जो योगज्ञाना मुकुटमणी । मेघगंभीरया वाणी ।
ब्रह्मयाप्रती चक्रपाणी । हास्यवदनीं । बोलिला ॥६३॥
नादब्रद्म मुसावलें । कीं निजानंदाचें फळ पिकलें ।
तैसें श्रीमुखें बोलों आदरिलें । भाग्य उदेलें श्रवणांचें ॥६४॥
गौरवें म्हणे 'ब्रह्मदेवा । संतोषलों तुझिया भावा' ।
पुत्रस्नेहेंकरूनि तेव्हां । उद्यत खेवा हरि जाला ॥६५॥
आवडीं म्हणे विबुधेंद्रा । सत्य तुझी वाङ्मुद्रा ।
तुझेनि वचनें ब्राह्मणेंद्रा । धराभारा उतरिलें ॥६६॥
सकळ कार्य निःशेख । म्यां संपादिलें देख ।
तरी उरलें असे एक । थोर अटक मजलागीं ॥६७॥