श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक ४७ वा

वातवसना य ऋषयः श्रमणा ऊर्ध्वमन्थिनः ।

ब्रह्माख्यं धाम ते यान्ति शान्ताः सन्न्यासीनोऽमलाः ॥४७॥

मिथ्या मायेच्या धाकासाठीं । योगी रिघाले कपाटीं ।

जरी सांडिली लंगोटी । तरी पोटीं धाकती ॥७८॥

आसनस्थ होऊनि जाणा । आकळावया प्राणापाना ।

मूळबंधें आकोचना । दृढ धारणा ते करिती ॥७९॥

अंगुलें बारा बारा । जिणावया जी वारा ।

रात्रंदिवस शरीरा । अभ्यासद्वारा आटिती ॥३८०॥

क्षुधेनें खादली भूक । तृषा तहान प्याली देख ।

जिणोनियां सुखदुःख । अतिनेटक निधीं ॥८१॥

सुबुद्धि धरूनिया हातीं । आकळूनि इंद्रियवृत्ती ।

वैराग्यें करित ख्याती । ऊर्ध्वगती निघाले ॥८२॥

भेदोनि मणिकर्णिका वोवरी । उसळले जी ब्रह्मरंध्रीं ।

जिणोनियां ब्रह्मगिरी । निशाणभेरी लाविल्या ॥८३॥

तेथ शांतीचेनि योगें । विलसत सर्वांगें ।

संकल्पत्यागवेगें । जाहले अंगें चिद्‍ब्रह्म ॥८४॥

ऐसे योगबळें योगी । माया जिणती अंगोअंगीं ।

त्याहोनि अतिसुगम मार्गीं । आम्हांलागीं त्वां केली ॥८५॥