श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक १६ वा

सोऽहं ममाहमिति मूढमतिर्विगाढ्स्त्वन्मायया विरचितात्मनि सानुबन्धे ।

तत्त्वञ्जसा निगदितं भवता यथाहं संसाधयामि भगवन्ननुशाधि भृत्यम् ॥१६॥

तूझी माया विचित्र उपाधी । शरीरीं केली आत्मबुद्धी ।

आत्मीयें शरीरसंबंधीं । विपरीत सिद्धी वाढली ॥७१॥

मी माझें वाढलें गाढ । तेणें मति झाली मूढ ।

गृहासक्ति लागली दृढ । त्यागु अवघड यालागीं ॥७२॥

ऐशी ही बुद्धि विवळे । अप्रयासें तत्व आकळे ।

तैशी कृपा कीजे राऊळें । दासगोपाळें तारावया ॥७३॥

ऐकें गा पुरुषोत्तमा । निजदासां आपुल्या आम्हां ।

सोडवी गा संसारश्रमा । आत्मयारामा श्रीकृष्णा ॥७४॥

तूज सांडोनि हृषीकेशी । पुसों जावें आणिकांपासीं ।

तें नये माझिया मनासी । विषयीं सर्वांसी व्यापिलें ॥७५॥