प्रजाः पुपुषतूः प्रीतौ दम्पती पुत्रवत्सलौ ।
श्रृण्वन्तौ कूजितं तासां निर्वृतौ कलभाषितैः ॥५९॥
अत्यंत कोंवळीं बाळें । दोघें जणें पुत्रवत्सलें ।
शांतविती मंजुळें । अतिस्नेहाळें प्रजांसी ॥७७॥
जे समयीं जैसें लक्षण । तैसें प्रजांचें पोषण ।
अंगें करिताति आपण । दोघें जण मिळोनि ॥७८॥
गोड गोजिरे बोल । ऐकोनि दोघां येती डोल ।
धांवोनियां वेळोवेळ । निंबलोण उतरिती ॥७९॥