श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


अध्याय आठवा - आरंभ

श्रीगणेशाय नमः ॥ श्रीकृष्णाय नमः ॥

ॐ नमो सद्‍गुरु तूं ज्योतिषी । एकात्मतेचें घटित पाहसी ।

चिद्‍ब्रह्मेंसी लग्न लाविशी । ॐ पुण्येंसी तत्त्वतां ॥१॥

वधूवरां लग्न लाविती । हें देखिलें असे बहुतीं ।

आपुली आपण लग्नप्राप्ती । हे अलक्ष्य गती गुरुराया ॥२॥

लग्न लाविती हातवटी । पांचां पंचकांची आटाटी ।

चुकवूनि काळाची काळदृष्टी । घटिका प्रतिष्ठी निजबोधें ॥३॥

चहूं पुरुषार्थांचें तेलवण । लाडू वळिले संपूर्ण ।

अहंभावाचें निंबलोण । केलें जाण सर्वस्वें ॥४॥

साधनचतुष्ट्याचा सम्यक । यथोक्त देऊन मधुपर्क ।

जीवभावाची मूद देख । एकाएक सांडविली ॥५॥

विषयसुख मागें सांडे । तेंचि पायातळीं पायमांडे ।

सावधान म्हणसी दोंहीकडे । वचन धडफुडें तें तुझें ॥६॥

व्यवधानाचें विधान तुटे । सहजभावें अंत्रपटु फिटे ।

शब्द उपरमोनि खुंटे । मुहूर्त गोमटे पैं तुझें ॥७॥

अर्धमात्रा समदृष्टी । निजबिंबीं पडे गांठी ।

ऐक्यभावाच्या मीनल्या मुष्टी । लग्नकसवटी अनुपम ॥८॥

तेथ काळा ना धवळा । गोरा नव्हे ना सांवळा ।

नोवरा लक्षेना डोळां । लग्नसोहळा ते ठायीं ॥९॥

परी नवल कैसें कवतिक । दुजेनवीण एकाएक ।

एकपणीं लग्न देख । लाविता तूं निःशेख गुरुराया ॥१०॥

तुज गुरुत्वें नमूं जातां । तंव आत्मा तूंचि आंतौता ।

आंतु कीं बाहेर पाहों जातां । सर्वीं सर्वथा तूंचि तुं ॥११॥

तुझें तूंपण पाहतां । माझें मीपण गेलें तत्त्वतां ।

ऐसें करूनियां गुरुनाथा । ग्रंथकथा करविसी ॥१२॥

मागील कथासंगती । सप्तमाध्यायाचे अंतीं ।

अवधूतें यदूप्रती । कथा कापोती सांगीतली ॥१३॥

पृथ्वी-आदिअंतीं चोखट । कपोतापर्यंत गुरु आठ ।

सांगीतले अतिश्रेष्ठ । गुरु वरिष्ठ निजबोधें ॥१४॥

उरल्या गुरूंची स्थिती । अवधूत सांगेल यदूप्रती ।

तेथें सावधान ठेवा चित्तवृत्ती । श्रवणें स्थिति तद्‍बोधें ॥१५॥