सायन्तनं श्वस्तनं वा न सङ्गृह्णीत भिक्षितम् ।

पाणिपात्रोदरामत्रो मक्षिकेव न सङ्ग्रही ॥११॥

पहा पां घरींची माशी । बैसल्या साखरेचे राशीं ।

हातीं धरोनि घाली मुखाशी । संग्रहो तिसी पैं नाहीं ॥८॥

हे होईल सायंकाळा । हे भक्षीन प्रातःकाळां ।

ऐसा संग्रहो वेगळा । नाहीं केला मक्षिका ॥९॥

तैशी योगसंन्यासगती । प्राप्तभिक्षा घेऊनि हातीं ।

तिसी निक्षेपु मुखाप्रती । संग्रहस्थिति त्या नाहीं ॥११०॥

भिक्षेलागीं पाणिपात्र । सांठवण उदरमात्र ।

या वेगळें स्वतंत्र । नाहीं घरपात्र सांठवणें ॥११॥