तस्या वित्ताशया शुष्यद्वक्त्राया दीनचेतसः ।

निर्वेदः परमो जज्ञे चिन्ताहेतुः सुखावहः ॥२७॥

तुटला आशेचा जिव्हाळा । सुकले वोंठ वाळला गळा ।

कळा उतरली मुखकमळा । खेदु आगळा चिंतेचा ॥१॥

वित्त न येचि हाता । तेणें ते झाली दीनचित्ता ।

वैराग्यें परम वाटली चिंता । सुखस्वार्था ते हेतु ॥२॥