इष्टापूर्तेन मामेवं यो यजेत समाहितः ।
लभते मयि सद्भक्तिं मत्स्मृतिः साधुसेवया ॥४७॥
करितां नाना योगयाग । वापी कूप वन तडाग ।
श्रौतस्मार्त कर्में चांग । मदर्पणें साङ्ग जिंहीं केलीं ॥५॥
श्रौत अग्निहोत्र सोमयाग । स्मार्त वापी कूप तडाग ।
मज नार्पितां दोन्ही व्यंग सत्कर्म साङ्ग मदर्पणें ॥६॥
कर्म करितां मदर्पण । अवचटें फळ वांच्छी मन ।
इतुकियासाठी भक्तासी विघ्न । सर्वथा मी जाण येवों नेदीं ॥७॥
सकाम कर्मकर्त्यासी । जे प्राप्ति नव्हे अतिप्रयासीं ।
त्या उत्तमलोकगतिभोगांसी । मद्भक्तांसी मी देता ॥८॥
पोटांतूनि माझा भक्तू । दिव्य भोगांसी विरक्तू ।
ते भोग भोगितां मातें स्मरतू । भोगासक्तू तो नव्हे ॥९॥
साधु देवालया जातां । पर्जन्यें पीडिला धारावर्तां ।
वेश्यागृहासी नेणतां । आला अवचितां वोसरिया ॥१५१०॥
तो बसोनि वेश्येसी नातळे । तेवीं भक्त दिव्य भोगांसी कांटाळे ।
ठकलों म्हणे अनुतापबळें । पिटूनि कपाळें हरि स्मरे ॥११॥
ऐसिया अनुतापस्थितीं । तत्काळ भोग क्षया जाती ।
तो जन्म पावे महामती । माझी भक्ती जिये गृहीं ॥१२॥
त्यासी पूर्वसंस्कारस्थितीं । सकळ विषयांची विरक्ती ।
उपजतचि लागे भक्तिपंथीं । भक्त आवडती जीवेंप्राणें ॥१३॥
तो मुक्तीतें हाणोनि लातें । निजसर्वस्वें भजे मातें ।
यापरी मी निजभक्तातें । नेदीं विघ्नातें आतळूं ॥१४॥
यापरी ज्यांस विषयविरक्ती । तेही इष्टापूर्त जैं करिती ।
योग याग त्याग जैं साधिती । माझी भक्ती तैं उपजे ॥१५॥
समाहित करोनि मन । श्रौतस्मार्तकर्मानुष्ठान ।
योग याग त्याग साधन । निष्ठेनें जाण जैं करिती ॥१६॥
तेणें शोधित होय चितवृत्ती । झालिया चित्तशुद्धीची प्राप्ती ।
तैं उपजे माझी सद्भक्ती । जाण निश्चितीं उद्धवा ॥१७॥
इतुकी न करितां आटाटी । माझे सद्भक्तीची होय भेटी ।
हें अतिगुह्य आहे माझे पोटीं । ते तुज मी गोठी सांगेन ॥१८॥
सांडोनि सकळ साधन । जो करी साधुभजन ।
तेव्हांचि त्याचे शुद्ध मन । सत्य जाण उद्धवा ॥१९॥
म्हणसी साधु तो कैसा कोण । मागां सांगीतलें लक्षण ।
बहु बोलावया नाहीं कारण । साधु तो जाण सद्गुरु ॥१५२०॥
त्या सद्गुरूचें भजन । जो भावार्थें करी आपण ।
सर्व शुद्धीचें कारण । सद्गुरु जाण सर्वांशी ॥२१॥
ज्याचे मुखींचें वचन । ब्रह्मसाक्षात्कारा पाववी जाण ।
त्याचे सेवितां श्रीचरण । शुद्धि कोणीकोणा होईना ॥२०॥
गुरुनाम घेतां मुखें । कळिकाळ पाहूं न शके ।
त्याची सेवा करितां हरिखें । पायां मोक्षसुखें लागती ॥२३॥
ज्यासी सद्गुरूची आवडी चित्तीं । ज्याची सद्गुरुभजनीं अतिप्रीती ।
त्यासी भाळली माझी सद्भक्ती । पाठीं लागे निश्चितीं वरावया ॥२४॥
जो गुरुभजनीं भावार्थी । जगामाजीं तोचि स्वार्थी ।
त्यापाशीं माझी सद्भक्ती । असे तिष्ठती आंखिली ॥२५॥
सद्भक्ति बापुडी कायसी । अंगें मीही अहर्निशीं ।
तिष्ठतसें स्वानंदेंसीं । गुरुप्रेमासी भूललों ॥२६॥
मज माझ्या भक्तांची थोडी गोडी । परी गुरु भक्तांची अतिआवडी ।
सत्संगेंवीण रोकडी । सद्भक्ति चोखडी न पविजे ॥२७॥