श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक ५ वा

तत्तत्सात्त्विकमेवैषां यद् यद् वृद्धाः प्रचक्षते ।

निंदन्ति तामसं तत्तद् राजसं तदुपेक्षितम् ॥५॥

विवेकवृद्ध वृद्धाचारें । ज्यातें स्तविती अत्यादरें ।

तें तें सात्त्विक जाण खरें । निजनिर्धारे निश्चित ॥५४॥

विवेकियाचे अनुवादा । ज्या पदार्थांची करिती निंदा ।

ते ते जाण तामसबाधा । माझ्या निजबोधा मानलें ॥५५॥

ज्यातें स्तवित ना निंदित । जीवें भावें उपेक्षित ।

तें राजस जाण निश्चित । बाधा अद्‍भुत तयाची ॥५६॥

जैसें कां विखें रांधिलें अन्न । वरिवरी गोड अंतरीं मरण ।

तैसा जाण राजस गुण । अतर्क्य बंधन तयाचें ॥५७॥

राजसासी ज्ञानबोधू । करितां थोंटावला वेदू ।

त्याचे उपदेशीं ब्रह्मा मंदू । माझेनेही बोधू न करवे ॥५८॥

याचिलागीं रजोगुण । विवेकी सांडिला उपेक्षून ।

उपेक्षेचें हेंच कारण । तुज म्यां जाण सांगीतलें ॥५९॥

यालागीं सात्त्विक सेवन । साधकीं अवश्य करावें जाण ।

सात्त्विकसेवनाचा गुण । तुज मी संपूर्ण सांगेन ॥१६०॥