श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक १२ वा

रजस्तमोभ्यां यदपि विद्वान् विक्षिप्तधीः पुनः ।

अतन्द्रितो मनो युञ्जन् दोषदृष्टिर्न सज्जते ॥१२॥

हो कां रजतमांचेनि गुणें । जरी बुद्धि विक्षिप्त केली तेणें ।

तरी आळस सांडूनि सज्ञानें । आवरणें मनातें ॥४९॥

अस्थिमांसाचा घडिला । विष्ठामूत्रांचा कोथळा ।

स्त्री विचारितां कांटाळा । नरकजिव्हाळा तो भोगू ॥२५०॥

भोगीं दावूनि दोषदृष्टी । मनासी विषयांची तुटी ।

करावी गा उठाउठी । नेमूनि निहटीं मनातें ॥५१॥

ऐसेनिही मन अतिदुर्धर । नियमासी नावरे अनावर ।

साधकांसी अतिदुस्तर । अशक्त नर ये अर्थीं ॥५२॥

तरी ऐक बापा सावधान । मनोनिग्रहाचें लक्षण ।

तेंही सांगेन साधन । जेणें प्रकारें मन आकळे ॥५३॥