श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक १७ वा

सनकादय ऊचुः ।

गुणेष्वाविशते चेतो गुणाश्चेतसि च प्रभो ।

कथमन्योन्यसंत्यागो मुमुक्षोरतितितीर्षोः ॥१७॥

सनकादिक पुसत । विषयांच्या ठायीं चित्त ।

स्वभावें असे विषयासक्त । तें विषयीं सतत आवेशलें ॥७४॥

तैसेचि विषय पाहीं । प्रवेशले चित्ताच्या ठायीं ।

वासनारूपें जडले तेही । निघों कंहीं नेणती ॥७५॥

फळ काळ दोनी नाहीं । तरी तैंचे आंबे गोड पाहीं ।

ऐसे विषय चित्ताचे ठायीं । रिघाले कंहीं न निघती ॥७६॥

पर्णिली कांता माहेरा जाये । चित्तीं रिघाली दूरी न राहे ।

यापरी विषयो पाहें । जडला ठाये चित्तासी ॥७७॥

चित्त विषयो अन्योन्यत्यागू । मुमुक्षां केवीं घडे चांगू ।

ये उपायीं उपाययोगू । स्वामीनें साङ्गू सांगावा ॥७८॥