श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक २२ वा

वस्तुनो यद्यनानात्वं आत्मनः प्रश्न ईदृशः ।

कथं घटेत वो विप्रा वक्तुर्वा मे क आश्रयः ॥२२॥

परमात्मा अवघा एक । तेथ 'मी तूं' हें न रिघे देख ।

'तूं कोण' हें जें वाचिक । वृथा शाब्दिक वाचाळे ॥१५॥

तुम्हीं केला जो प्रश्न । त्यासी द्यावया प्रतिवचन ।

वक्त्यासी आश्रयो नाहीं जाण । मीतूंपण दिसेना ॥१६॥

तुम्हीं पुसिलें नेणोन । म्यां काय सांगावें जाणोन ।

मूळीं नाहीं मीतूंपण । पुशिला प्रश्न तो मिथ्या ॥१७॥

नामरूपवर्णव्यक्ती । नाहीं स्वजातिविजाती ।

विप्र हो तुमची वचनोक्ती । न घडे निश्चितीं सत्यत्वें ॥१८॥

चारी पुरुषार्थ पूर्ण करिती । हे विप्रनामाची परमख्याती ।

त्या तुम्हां सज्ञानाची प्रश्नोक्ती । न घडे निश्चितीं विप्र हो ॥१९॥

असावें जरी बहुपण । तरी पुसणें घडे तूं कोण ।

आत्म्याचे ठायीं ऐसा प्रश्न । न घडे जाण सर्वथा ॥३२०॥

प्रश्न न घडे आत्म्याच्या ठायीं । जरी म्हणाल देहाविषयीं ।

तेंही न घडे गा पाहीं । तो देहाचे ठायीं योजेना ॥२१॥