श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक २६ वा

यथा यथाऽऽत्मा परिमृज्यतेऽसौ । मत्पुण्यगाथाश्रवणाभिधानैः ।

तथा तथा पश्यति वस्तु सूक्ष्मं । चक्षुर्यथैवाञ्जनसम्प्रयुक्तम् ॥ २६ ॥

माझी प्रतिपाद्य स्वरूपता । नाना चरित्रें पवित्र कथा ।

तेथें श्रवणमननें चित्ता । प्रक्षाळितां कीर्तनें ॥४४॥

जंव जंव करी माझी भक्ती । तंव तंव अविद्यानिवृत्ती ।

तेणें माझे स्वरूपाची प्राप्ती । जे श्रुतिवेदांतीं अतर्क्य ॥४५॥

जें कां अतिसूक्ष्म निर्गुण । अलक्ष्य लक्षेना गहन ।

तेणें स्वरूपें होय संपन्न । जीव समाधान मद्‍भजनें ॥४६॥

नयनीं सूदल्या अंजन । देखे पृथ्वीगर्भींचें निधान ।

तेवीं मद्‍भजनें लाहोनि ज्ञान । चैतन्यघन जीव होय ॥४७॥

उद्धवा ऐक पां निश्चितीं । बहुत न लगे व्युत्पत्ती ।

जैसा भावो ज्याचे चित्तीं । तैशी प्राप्ती तो पावे ॥४८॥