श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक ६ व ७ वा

अनूर्मिमत्त्वं देहेऽस्मिन्दूरश्रवणदर्शनम् ।

मनोजवः कामरूपं परकायप्रवेशनम् ॥६॥

स्वच्छन्दमृत्युर्देवानां सहक्रीडानुदर्शनम् ।

यथासङ्कल्पसंसिद्धीराज्ञाप्रतिहता गतिः ॥७॥

देहीं बाधिती ना ऊर्मि साही । ते अनूर्मिसिद्धी पहिली पाहीं ।

दूरली वाचा ऐके ठायीं । दूरश्रवण नवाई दुसरी सिद्धी ॥५०॥

त्रिलोकींचा सोहळा । बैसले ठायीं देखे डोळां ।

हे तिसरे सिद्धी लीला । दूरदर्शन कळा ती नांव ॥५१॥

मनोजवसिद्धी ऐशी आहे । कल्पिल्या ठायासी पाहें ।

मनोवेगें शरीर जाये । चौथी होये हे सिद्धी ॥५२॥

कामरूप सिद्धीची परी । जैशिया रूपाची कामना करी ।

तैसें रूप तत्काळ धरी । हे पांचवी खरी कामनासिद्धी ॥५३॥

आपुलें शरीर ठेवूनि दूरी । परशरीरीं प्रवेश करी ।

हे परकायप्रवेशपरी । सहावी साजिरी अतिसिद्धी ॥५४॥

काळासी वश्य नाहीं होणें । आपुलिये इच्छेनें मरणें ।

हे सातवी सिद्धी जाणणें । स्वच्छंदमरणें ती नांव ॥५५॥

स्वर्गीं देवांचें जें क्रीडन । त्यांचें हा देखे दर्शन ।

स्वयें क्रीडावया अंगवण । ते सिद्धी जाण आठवी ॥५६॥

जैसा संकल्प तैसी सिद्धी । ते नववी जाण पां त्रिशुद्धी ।

राजाही आज्ञा शिरीं वंदी । ज्याची गमनसिद्धी सर्वत्र ॥५७॥

ज्याची आज्ञा आणि गमन । कोठेंही अवरोधेना जाण ।

हें दहावे सिद्धीचें लक्षण । ज्ञानविचक्षण जाणती ॥५८॥

या गुणहेतुसिद्धींची विधी । म्यां सांगीतली हे त्रिशुद्धी ।

यांहीहोनि क्षुद्रसिद्धी । त्याही निजबुद्धीं अवधारीं ॥५९॥