श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक १७ वा

N/A

निर्गुणे ब्रह्मणि मयि धारयन् विशदं मनः ।

परमानन्दमाप्नोति यत्र कामोऽवसीयते ॥१७॥

चित्तदेवता सत्त्वगुण । इंद्रियें तो रजोगुण ।

विषय केवळ तमोगुण । हेंचि आवरण परमानंद ॥९९॥

परमानंदासी आवरण । आडवे असती तिन्ही गुण ।

त्यांतें सांडूनि निर्गुण । ब्रह्म परिपूर्ण मज जो ध्याये ॥१००॥

त्यासी माझिये ध्यानस्थितीं । होय परमानंद‍अवाप्ती ।

ज्या आनंदामाजीं उपशांती । होय निश्चितीं सकळ कामा ॥१॥

झालिया परमानंदप्राप्ती । सकळ काम निमग्न होती ।

जेवीं सूर्योदयाप्रती । तारा हारपती सचंद्र ॥२॥

तेवीं परमानंदाच्या पोटीं । हारपती कामकोटी ।

तेथ इंद्रियसुखाच्या गोठी । लाजोनि उठाउठी विरताती ॥३॥

उद्धवा ऐक पां निश्चितीं । नव्हतां परमानंदप्राप्ती ।

कदा नव्हे कामनिवृत्ती । नाना युक्ती करितांही ॥४॥

या अष्ट महासिद्धीच्या धारणा । तुज म्यां सांगीतल्या जाणा ।

यांसी साधावया आंगवणा । सुरनरगणां पैं नाहीं ॥५॥

यापरी अष्ट महासिद्धी । तुज म्यां सांगीतली धारणाविधी ।

आतां गुणहेतुकाचे प्रबोधीं । सावधबुद्धी अवधारीं ॥६॥