श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक ५ वा

तस्माञ्ज्ञानेन सहितं ज्ञात्वा स्वात्मानमुद्धव ।

ज्ञानविज्ञानसंपन्नो भज मां भक्तिभावितः ॥५॥

याकारणें गा उद्धवा । ऐसा पवित्र ज्ञानाचा यावा ।

तेथ प्रक्षाळूनि निजभावा । जीवु तो वोळखावा परमात्मत्वें ॥६४॥

जीवु परमात्मा दोनि एक । ऐसें जाणणें तें `ज्ञान' देख ।

ऐक्यें भोगणें परमात्मसुख । `विज्ञान' सम्यक त्या नांव ॥६५॥

ऐसा ज्ञानविज्ञानसंपन्न । हो‍ऊन करावें माझें भजन ।

त्या निजभजनाची खूण । ऐक संपूर्ण उद्धवा ॥६६॥

तेव्हां जेथें देखे जें कांहीं । तें मीवांचूनि आन नाहीं ।

मग अनन्यभावें तिये ठायीं । भजे पाहीं भावार्थें ॥६७॥

ऐशिया माझ्या भजनाहातीं । उसंत नाहीं अहोरातीं ।

जागृति-स्वप्न-सुषुप्तीं । माझी निजभक्ती न मोडे ॥६८॥

विसरोनि जावें जेथें । तेथेंचि देखे मातें ।

मरण आलें विस्मरणातें । स्मरणही तेथें हारपलें ॥६९॥

यापरी ज्ञानविज्ञानसंपन्न । मजवेगळें न देखती आन ।

तैसेंचि माझें अनन्य भजन । `शुद्धभक्ति' जाण या नांव ॥७०॥

मागां मुनीश्वरीं याचि गतीं । माझी करोनि अनन्य भक्ती ।

मज पावले जैशा रीतीं । ऐक तुजप्रती सांगेन ॥७१॥