श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक ५ वा

गुणदोषभिदादृष्टिर्निगमात्ते न हि स्वतः ।

निगमे नापवादश्च, भिदाया इति ह भ्रमः ॥५॥

एवं नानागुणदोषदृष्टीं । तुझेनि वेदें वाढविली सृष्टी ।

स्वतां पुरुषाचे पोटीं । गुणदोषदृष्टी असेना ॥६॥

तुझ्या वेदानुवादविस्तरें । गुणदोष झाले खरे ।

ते तुझेनिही बलात्कारें । चित्ताबाहेरें न निघती ॥६१॥

अनादि वेद प्रमाण । हें तुझें मुख्य वेदवचन ।

आतां न देखावे दोषगुण । हें नवें वचन मानेना ॥६२॥

पहिले प्रकाशिले दोषगुण । आतां निवारावया काय कारण ।

हें न कळतां संपूर्ण । भ्रमित मन होतसे ॥६३॥

या भ्रमाची भ्रमनिवृत्ती । कृपेनें करावि कृपामूर्ती ।

ऐकोनि उद्धवाची वचनोक्ती । काय श्रीपती बोलिला ॥६४॥

ऐकोनि उद्धवाची विनंती । योगत्रयाची उपपत्ती ।

अधिकारभेदें वेदार्थप्राप्ती । स्वयें श्रीपती सांगत ॥६५॥