किं विद्यया किं तपसा किं त्यागेन श्रुतेन वा ।

किं विविक्तेन मौनेन, स्त्रीभिर्यस्य मनो हृतम् ॥१२॥

स्त्रीकाममय ज्याचें मन । त्याची वृथा विद्या वृथा श्रवण ।

वृथा तप वृथा ध्यान । त्याग मुंडण तें वृथा ॥५६॥

वृथा एकांतसेवन । वृथा जाण त्याचें मौन ।

राखेमाजीं केलें हवन । तैसें अनुष्ठान स्त्रीकामा ॥५७॥

कामासक्त ज्याचें चित्त । त्याचे सकळही नेम व्यर्थ ।

आपुलें पूर्ववृत्त निंदित । अनुतापयुक्त नृप बोले ॥५८॥