श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक ३० वा

भक्तिं लब्धवतः साधोः, किमन्यदवशिष्यते ।

मय्यनन्तगुणे ब्रह्मण्यानन्दानुभवात्मनि ॥३०॥

अत्यंत माझी पढियंती । ते हे जाण चौथी भक्ती ।

निजभाग्यें लाधल्या हातीं । चारी मुक्ती तृणप्राय ॥९७॥

निरपेक्ष जेथ माझी भक्ती । तेथ पायां लागती चारी मुक्ती ।

त्यांतें भक्त न धरिती हातीं । एथवरी प्रीति मद्भजनीं ॥९८॥

माझिया निजभजनप्रीतीं । स्वप्नींही बद्धता नेणिजे भक्तीं ।

बद्धतेवीण मिथ्या मुक्ती । जाणोनि न घेती निजभक्त ॥९९॥

जेथ बद्धता समूळ कुडी । तेथ मुक्ति कायशी बापुडी ।

माझिया निजभजनआवडीं । स्वानंदकोडी मद्भक्तां ॥४००॥

निरपेक्ष निजप्रीतीं । भावें करितां अनन्य भक्ती ।

भक्तांसी स्वानंदाचि प्राप्ती । भजनस्थितीमाझारीं ॥१॥

जेवीं गर्भेंसीं वर्ते गुर्विणी । कां तरुणपणेंसीं तरुणी ।

तेवीं स्वानंदाच्या पूर्णपणीं । माझे निजभजनीं मद्भक्त ॥२॥

तेथ सगुण अथवा निर्गुण । उभयरुपें मीचि ब्रह्म पूर्ण ।

तेथ भावें करितां भजन । ब्रह्मसंपन्न मद्भक्त ॥३॥

भावें करितां माझी भक्ती । भाविकां कोण पां अप्राप्ती ।

विवेक वैरग्यज्ञान संपत्ती । पायां लागती मद्भक्तांच्या ॥४॥

माझे निजभजनें तुटे भेद । स्वयेंचि प्रकटे अभेदबोध ।

तेणें वोसंडे परमानंद । स्वानंदकंद स्वयंभ ॥५॥

माझे स्वरुपा नाहीं अंत । यालागीं नांवें मी ’अनंत’ ।

बाप भक्तभाव समर्थ। तिहीं मी अनंत आकळिलों ॥६॥

ऐसें ज्यांचें प्रेम गोड । त्यांचे सेवेचें मज कोड ।

त्यांचें सोशीं मी सांकड । निचाडा चाड मज त्यांची ॥७॥

देव सप्रेमें भुलला । म्हणे मी त्यांचाचि अंकिला ।

जीवेंभावें त्यांसी विकिला । मी त्यांचा जाहला तिहीं लोकीं ॥८॥

एथवरी भक्तां माजी प्राप्ती । अवचटें झाल्या सत्संगती ।

मा सद्भावें जे साधु सेविती । त्यांची निजगती मज न बोलवे ॥९॥

ऐसा संतमहिमा वानितां । धणी न पुरे श्रीकृष्णनाथा ।

तोचि संतमहिमा मागुता । होय वानिता चौं श्लोकीं ॥४१०॥