भक्तिं लब्धवतः साधोः, किमन्यदवशिष्यते ।
मय्यनन्तगुणे ब्रह्मण्यानन्दानुभवात्मनि ॥३०॥
अत्यंत माझी पढियंती । ते हे जाण चौथी भक्ती ।
निजभाग्यें लाधल्या हातीं । चारी मुक्ती तृणप्राय ॥९७॥
निरपेक्ष जेथ माझी भक्ती । तेथ पायां लागती चारी मुक्ती ।
त्यांतें भक्त न धरिती हातीं । एथवरी प्रीति मद्भजनीं ॥९८॥
माझिया निजभजनप्रीतीं । स्वप्नींही बद्धता नेणिजे भक्तीं ।
बद्धतेवीण मिथ्या मुक्ती । जाणोनि न घेती निजभक्त ॥९९॥
जेथ बद्धता समूळ कुडी । तेथ मुक्ति कायशी बापुडी ।
माझिया निजभजनआवडीं । स्वानंदकोडी मद्भक्तां ॥४००॥
निरपेक्ष निजप्रीतीं । भावें करितां अनन्य भक्ती ।
भक्तांसी स्वानंदाचि प्राप्ती । भजनस्थितीमाझारीं ॥१॥
जेवीं गर्भेंसीं वर्ते गुर्विणी । कां तरुणपणेंसीं तरुणी ।
तेवीं स्वानंदाच्या पूर्णपणीं । माझे निजभजनीं मद्भक्त ॥२॥
तेथ सगुण अथवा निर्गुण । उभयरुपें मीचि ब्रह्म पूर्ण ।
तेथ भावें करितां भजन । ब्रह्मसंपन्न मद्भक्त ॥३॥
भावें करितां माझी भक्ती । भाविकां कोण पां अप्राप्ती ।
विवेक वैरग्यज्ञान संपत्ती । पायां लागती मद्भक्तांच्या ॥४॥
माझे निजभजनें तुटे भेद । स्वयेंचि प्रकटे अभेदबोध ।
तेणें वोसंडे परमानंद । स्वानंदकंद स्वयंभ ॥५॥
माझे स्वरुपा नाहीं अंत । यालागीं नांवें मी ’अनंत’ ।
बाप भक्तभाव समर्थ। तिहीं मी अनंत आकळिलों ॥६॥
ऐसें ज्यांचें प्रेम गोड । त्यांचे सेवेचें मज कोड ।
त्यांचें सोशीं मी सांकड । निचाडा चाड मज त्यांची ॥७॥
देव सप्रेमें भुलला । म्हणे मी त्यांचाचि अंकिला ।
जीवेंभावें त्यांसी विकिला । मी त्यांचा जाहला तिहीं लोकीं ॥८॥
एथवरी भक्तां माजी प्राप्ती । अवचटें झाल्या सत्संगती ।
मा सद्भावें जे साधु सेविती । त्यांची निजगती मज न बोलवे ॥९॥
ऐसा संतमहिमा वानितां । धणी न पुरे श्रीकृष्णनाथा ।
तोचि संतमहिमा मागुता । होय वानिता चौं श्लोकीं ॥४१०॥