उद्धव उवाच -
क्रियायोगं समाचक्ष्व भवदाराधनं प्रभो ।
यस्मात्त्वां ये यथाऽर्चन्ति सात्वताः सात्वतर्षभ ॥१॥
निजभक्त अनुग्रहार्थ । सत्त्वमूर्ति तूं श्रीअनंत ।
तुझे निजभक्त जे सात्वत । ते तुज पूजित कोणे विधीं ॥१२॥
तें साधूचें आराधन । तुझें क्रियायोगें निजपूजन ।
कृपा करोनियां आपण । मज संपूर्ण सांगावें॥१३॥
म्हणसी जरी हें आणिकांतें पुसावें । हें माझेनि जाण सर्वथा नव्हे ।
तुज सांडूनि दूरी जावें । हे लाजही जीवें साहवेना ॥१४॥
मी तुझा दास जीवेंभावें । तुझेनि प्रभुत्व गौरवें ।
मी कळिकाळा नागवें । कृपाप्रभावें तुझेनी ॥१५॥
तूं कृपाळु कृपायुक्त । कृपेनें होसी भक्तांचा भक्त ।
त्या तुझा मी चरणांकित । सलगीं गुह्यार्थ स्वयें पुसें ॥१६॥
इतका करुनि अत्यादर । कां पुससी पूजाप्रकार ।
तरी हा श्रेष्ठश्रेष्ठीं केला विचार । तो निजनिर्धार अवधारीं ॥१७॥