श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक १५ वा

द्रव्यैः प्रसिद्धैर्मद्यागः, प्रतिमादिष्वमायिनः ।

भक्तस्य च यथालब्धैर्हृदि भावेन चैव हि ॥१५॥

पूजक सकाम होय चांग । तैं पूजाद्रव्य व्हावें साङग ।

पूजासाधन झालिया व्यंग । फळ निर्व्यंग उपजेना ॥२३॥

भक्त निष्काम वाडेंकोडें । तैं पूजाद्रव्याचें सांकडें ।

सर्वथा कांहीं न पडे । भक्तभाव आवडे भगवंता ॥२४॥

तेथ अनायासें जें प्राप्त । तेणें भगवंत होय तृप्त ।

तोचि पूजायाग यथोक्त । जाण निश्चित उद्धवा ॥२५॥

निष्कामवृत्तीं फल मूल । दूर्वांकुर कां निर्मळ जळ ।

इतकेन पूजायाग सकळ । होय अविकळ मद्भावें ॥२६॥

जेथ माझा सद्भाव दृढ । तेथ उपचारांचा कोण पाड ।

भक्तांचा भावचि मज गोड । तेणें सुख सुरवाड मद्भक्तां ॥२७॥

बाह्य उपचार जे कांहीं । ते प्रतिमामूर्तिपूजेसी पाहीं ।

मानसपूजेचे तंव ठायीं । वाणी नाहीं उपचारां ॥२८॥

तेथ मनचि होय माझी मूर्ती । मनोमय उपचारसंपत्ती ।

निर्लोभें जें मज अर्पिती । तेणें मी श्रीपती संतुष्ट ॥२९॥

प्रतिमादि अष्टौ पूजास्थान । यथोक्त पूजेचें विधान ।

तुज मी साङग सांगेन । ऐक सावधान उद्धवा ॥१३०॥