श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक ५ वा

छाया प्रत्याह्वयाभासा, ह्यसन्तोऽप्यर्थकारिणः ।

एवं देहादयो भावा, यच्छन्त्यामृत्युतो भयम् ॥५॥

जळीं प्रतिबिंब साच नसे । जो पाहे तो बिंबला दिसे ।

मिथ्या प्रपंचाचें रुप तैसें । निजकल्पनावशें भासत ॥८६॥

तें प्रतिबिंब पाहोनि डोळां । मी म्हणोनि लाविजे टिळा ।

तेवीं देहाभिमानाचा सोहळा । जीवाच्या कपाळा आदळे ॥८७॥

कां आपुलींचि उत्तरें । पडिसादें होतीं प्रत्युत्तरें ।

तें मिथ्याचि परी साचोकारें । श्रवणीं अक्षरें उमटती ॥८८॥

निश्चळ दोराचें निजरुप । भ्रमें भासला प्रचंड सर्प ।

तो मिथ्या परी भयकंप । महाखटाटोप उपजवी ॥८९॥

यापरी असंत देहादिक । देहाभिमानें जीवासी देख ।

जन्ममरणावर्त अनेक । आकल्प दुःख भोगवी ॥९०॥;

’आत्म्यापासोनि देहादि भेद । उपजला हें बोले वेद ।

वेदरुपें तूं प्रसिद्ध । मिथ्या वेदवाद घडे केवीं’ ॥९१॥

ऐसा उद्धवाचा आवांका । वेदवादाची आशंका ।

समूळ कळली यदुनायका । तेंचि उत्तर देखा देतसे ॥९२॥