बिभ्रच्चतुर्भुजं रुपं, भ्राजिष्णु प्रभया स्वया ।
दिशो वितिमिराः कुर्वन्, विधूम इव पावकः ॥२८॥
प्रांतीचें श्रीकृष्णध्यान । पांचां श्लोकीं निरुपण ।
श्रोता परीक्षिती सावधान । वक्ता ज्ञानघन शुकयोगींद्र ॥८८॥
पिंपळातळीं प्रकाशघन । ते काळींची मूर्ति जाण ।
निजतेजें दीदीप्यमान । दिशा परिपूर्ण तेणें तेजें ॥८९॥
ना धूम ना इंगळ । आरक्ततेवीण अग्निजाळ ।
तैशी कृष्णमूर्ती तेजाळ । प्रकाश प्रबळ अतिदीप्त ॥१९०॥
कृष्णमूर्तीचे निजप्रभा । लोपली रविचंद्राची शोभा ।
शून्यत्वें ठाव नाहीं नभा । सच्चिदानंदगाभा साकार ॥९१॥
चैतन्यतेजें तनु मुसावली । शांतिरसाची वोतिली ।
चतुर्भुजत्वें रुपा आली । तेणें देशांची गेली काळिमा ॥९२॥