मुसलावशेषायःखण्डकृतेषुर्लुब्धको जरा ।
मृगास्याकारं तच्चरणं, विव्याध मृगशङकया ॥३३॥
करुनि निजकुळाची होळी । सरस्वतीतीरीं वनमाळी ।
टेंकोनि बैसला पिंपळातळीं । चरणनवाळी आरक्त ॥१३॥
आरक्त श्रीकृष्णचरण । भावूनि मृगमुखासमान ।
जराव्याधें विंधिला बाण । अतिसत्राण भेदिला ॥१४॥
ब्रह्मशापाचें मुसल घन । यादवीं पिष्ट करितां जाण ।
उरला अवशेष लोहकण । तो समुद्रीं जाण टाकिला ॥१५॥
तो पडतांचि समुद्रजळीं । त्यातें मीन सगळेंचि गिळी ।
त्या मीनातें जराव्याध गळीं । जाळ्यामेळीं आकळित ॥१६॥
व्याध करी मीनविदारण । तंव निघाला तो लोहकण ।
त्याचा जराव्याधें केला बाण । तेणें कृष्ण चरण विंधिला ॥१७॥
मत्स्योदरींचा लोहघन । त्याचा केलिया दृढ बाण ।
थोर पारधी साधे संपूर्ण । व्याधें जाणोनि बाण तो केला ॥१८॥
भेदावया कृष्णचरण । मुळीं ब्रह्मशापचि कारण ।
यालागीं जराव्याधाचा बाण । कृष्णचरणीं पूर्ण खडतरला ॥१९॥
व्याधें अवचितें विंधिला । परी कृष्ण नाहीं दचकला ।
बाण सत्राणें खडतरला । तेणें सुखी झाला श्रीकृष्ण ॥२२०॥