श्रीएकनाथी भागवत

ज्ञानेश्वरीतील उणीव एकनाथी भागवताने भरून काढली.


श्लोक ४३ वा

अपश्यतस्त्वच्चरणाम्बुजं प्रभो, दृष्टिः प्रनष्टा तमसि प्रविष्टा ।

दिशो न जाने न लभे च शान्तिं, यथा निशायामुडुपे प्रनष्टे ॥४३॥

ऐके स्वामी श्रीकृष्णा । न देखतां तुझिया श्रीचरणां ।

जगदांध्य पडे नयनां । दिशांची गणना गणी कोण ॥२४॥

ज्ञानेंसीं मावळला विवेक । अणुमात्र न लभे सुख ।

तुज न देखतां मी देख । जड मूढ मूर्ख होऊनि ठेलों ॥२५॥

जेवीं नष्टचंद्राचिये रात्रीं । निबिड अंवसेचिये आंधारीं ।

तेवीं तुजवीण श्रीहरी । दृढ दाटे संसारीं अंधतम ॥२६॥

तुझे देखतांचि श्रीचरण । अंधतमा निर्दळण ।

जेवीं प्रकटतां रविकिरण । अंधारेंसीं जाण निशा नासे ॥२७॥