पांडुरंगीं लागो मन । कोण चिंतन करी ऐसें ॥१॥

देहभाव विसरला । देव गेला बुडोनी ॥२॥

जीव उपाधि भक्ती वंद्य । तेथें भेद जन्मला ॥३॥

मुळींच चोखा मेळा नाहीं । कैंचा राही विटाळ ॥४॥