बहु कनवाळु होसी गा देवराया । म्हणोनि सखया शरण आलों ॥१॥

निवारीं या तापापासोनी सोडवीं । करूणा भाकावी किती तुम्हां ॥२॥

माझीयाचि काजा विलंब दातार । कां न करीं त्वरा देवराया ॥३॥

चोखा म्हणे बहु पडिलों काचणी । सोडवीं चक्रपाणी वेगीं आतां ॥४॥