कोण माझा आतां करील परिहार । तुज वीण डोंगर उतरी कोण ॥१॥

तूं वो माझी माय तूं वो माझी माय । दाखवीं गे पाय झडकरी ॥२॥

बहुत कनवळा तुझिया गा पोटीं । आतां नको तुटी करुं सेवा ॥३॥

चोखा म्हणे मज घ्यावें पदरांत । ठेवा माझें चित्त तुमचे पायीं ॥४॥