अनाम जयासी तेंचि रुप आलें । उभें तें राहीलें विटेवरी ॥१॥

पुंडलिकाच्या प्रेमा युगें अठ्‌ठावीस । समचरणीं वास पंढरीये ॥२॥

चोखा म्हणे ऐसा भक्तांचा कनवाळू । जाणें लळा पाळू भाविकांचा ॥३॥