अंगिकार करी तयाचा विसर । न पडे साचार तया लागीं ॥१॥

तो हा महाराज चंद्रभागे तटीं । उभा वाळुवंटीं भक्तकाजा ॥२॥

अनाथा कैवारी दीना लोभापर । वागवितो भार अनाथांचा ॥३॥

चोखा म्हणे माझी दयाळु माउली । उभी ती राहिली विटेवरी ॥४॥