बहुतांचे धांवणें केलें बहुतापरी । उदार श्रीहरी वैकुंठीचा ॥१॥

तोचि महाराज चंद्रभागें तीरीं । उभा विटेवरी विठ्‌ठल देवो ॥२॥

भक्तीचा आळुका भावाचा भुकेला । न कळे ज्याची लीला ब्रह्मादिका ॥३॥

चोखा म्हणे तो हा नांदतो पंढरी । दरुशनें उद्धरीं जडजीवां ॥४॥