कोणी पंढरीसी जाती वारकरी । तयांचे पायांवरी भाळ माझें ॥१॥

आनंदें तयांसी भेटेन आवडीं । अंतरींची गोडी घेईन सुख ॥२॥

ते माझे मायबाप सोयरे सज्जन । तयां तनु मन वोवाळीन ॥३॥

चोखा म्हणे तें माहेर निजाचें । जन्मोजन्मांतरिचे साहाकारी ॥४॥